Arequipa

13 oktober 2017 - Arequipa, Peru

Allebei hebben we redelijk goed geslapen en toch weer vroeg wakker. Vandaag dus niks speciaals op het programma anders dan dat we zelf op pad gaan in Arequipa (spreek uit als Arekiepa). Langzaam kunnen we aan de hoogte wennen, Arequipa ligt op 2335 m hoogte. Nog niks aan de hand dus. Zijn we gewend van de alpen :-)

Wel zijn we bij het ontbijt, dat gezellig werd omlijst door een sfeervol life harpmuziekje, al begonnen met cocathee. Het zal zeker niet mijn favoriete thee worden. Het weer is super, 18 graden en het wordt alleen maar beter vandaag. We zitten vlak bij het centrum - Plaza de Armas dat als een van de mooiste van Peru wordt bevonden.

Arequipa wordt ook wel de Witte Stad genoemd, omdat veel gebouwen zijn opgetrokken uit zilverwit tufgesteente, silllar genaamd, dat door de vulkaan Misti is uitgestoten.

Arequipa wordt omringd door een aantal actieve vulkanen: Ampato (6288m), Chachani (6075m)en Misti (5825m). De eerste 2 zijn permanent met sneeuw bedekt en de laatste is de meest bekende vulkaan. Misti is ook vanuit de hele stad goed te zien en de meest actieve vulkaan. Er stijgt regelmatig rook uit de krater omhoog. Door de vulkanen is er dus ook veel seismografische activiteit. Vaak worden de trillingen niet gevoeld, maar het toeval wil dat er 3 dagen geleden nog een beving is geweest met een sterkte van 6.0 op de schaal van Richter…niet flauw dus.

Tegen 0900 uur gaan we de stad in. Dat wil zeggen lopen we het oude centrum in. Als wij ons hotel uitlopen, lopen we meteen tegen een van de muren van het Santa Catalina klooster aan. Maar dat is nog niet open, dus we lopen verder naar de San Francisco kerk. Deze is nog niet open, maar wel het museum. Als we de kerk willen zien moeten we om 1700 uur terugkomen. We hebben begrepen dat de kathedraal ook pas om 1700 uur open is, dus dat wordt kiezen als we al zo laat nog terug willen gaan. De zon schijnt goed en in de schaduw is het heerlijk. De winkels beginnen langzaam aan open te gaan en het verkeer is op zijn best. Wat zou er toch met al die chauffeurs gebeuren wanneer er geen claxon meer op die auto aanwezig zou zijn. Dan was het wel erg rustig op straat. Zo nu en dan zien we een mooi binnenplein dat verscholen ligt achter de gevels. Op de hoek van Plaza de Armas ligt La Compañia. Deze kerk bestaat uit verschillende gebouwen. De oorspronkelijke kerk is in 1573 gebouwd maar in 1584 volledig verwoest door een aardbeving. De huidige vorm van deze kerk dateert uit 1650.

Na een bezoek aan deze kerk lopen we wat rond over de Plaza de Armas. Met recht een heel mooi plein, veel mooier dan het gelijknamige plein in Lima. Het plein wordt omlijst met drie lange overdekte zuilengalerijen en de kathedraal. Deze wordt beschouwd als een van de eerste katholieke centra uit de 17e eeuw. Op het plein is het een drukte van belang. Twee honden - het is mij niet duidelijk of het zwervertjes waren of niet - hebben veel lol met elkaar en sjezen over het plein zo hup de fontein in. Lekker spetteren en spelen in dat water. Wanneer we enkele personen de kathedraal binnen zien gaan, lopen wij er toch ook maar es naar toe. Wat blijkt: je kunt gewoon naar binnen, weliswaar alleen met een gids maar je kunt de kathedraal bezoeken. Het is een mooie kathedraal met een schitterend orgel gemaakt in de 19e eeuw in België. Dit orgel bevat 1100 orgelpijpen, die voornamelijk aan de achterkant van het orgel zitten. Het orgel is in 2001 beschadigd geraakt toen door een aardbeving een van de torens instortte en voor het orgel in de kathedraal neerkwam. Waar de toren was, was nu een enorm groot gat. Inmiddels is daar niks meer van te zien. Je ziet wel de contouren van de reconstructie, maar alles is weer gerepareerd. Op het dak van de kathedraal kunnen we de torens van dichtbij bekijken en hebben we een overzicht over het plein. Een interessant bezoek met een goede gids die goed Engels sprak en de dingen heel goed kon uitleggen.

Het is tijd voor een koffiebreak. Marco aan de espresso en ik aan het verse ananassap. Heerlijk. Even kijken wat we hierna gaan doen. En dat is een bezoek brengen aan het Museo Santuarios Andinos. Hier is van mei t/m december Juantia te bezichtigen. Juanita is de wereldberoemde mummie die in 1995 is gevonden op top van de vulkaan Ampato. Naar schatting was zij 12 - 14 jaar oud toen zij 500 jaar geleden door de hoge priesters aan de god Apu (Berggod) is geofferd om hem mild te stemmen. Naast Juanita zijn er nog 6 andere geofferde kinderen (een kind was zelfs 6 jaar oud naar schatting) gevonden. Door het klimaat en het feit dat ze boven op de berg lag, is het lichaam goed bewaard gebleven even als de kleding die zij aan had en de spullen die men bij haar in haar graf had achter gelaten. Heel interessant om te zien. Als je in de buurt bent, zeker naar toe gaan.

Na de lunch bezoeken we het klooster vlakbij ons hotel. Eerst het restaurant voor vanavond reserveren dat onze gids had aangeraden. Het blijkt een heel populair restaurant te zijn en bij Tripadvisor op nr 3 te staan van alle restaurants hier in de stad. Veel belovend. We kunnen alleen nog om 1800 of 2130 uur terecht. Dan maar 1800 uur en o ja om 2000 uur is de tafel al weer gereserveerd, is dat OK? Nou vooruit dan.

Het Santa Catalina klooster bezoeken we op eigen gelegenheid. Het is een groot en imposant complex dat dateert uit 1579. Door de vele aardbevingen werd de structuur van het klooster zo nu en dan aangetast en uiteindelijk onstond er een soort stadje met een indeling in verschillende wijken. De functie van het klooster was om de dochters van de meest vooraanstaande families uit de stad op te nemen. En die families betaalden destijds een forse bruidsschat. Diegenen die zich na enkele jaren opleiding als novice tot non lieten wijden, kozen daarmee voor een leven in volledige afzondering en mochten alleen nog met de buitenwereld communiceren via een traliehek. De nonnen hadden het zo slecht nog niet want ze hadden zo hun eigen dienstpersoneel en slavinnen, hadden ruime appartementen met een eigen keuken en voorraadkast. In 1871 heeft de paus hier een einde aangemaakt en moesten de meeste luxe nonnen vertrekken. Het personeel en de slavinnen kregen de keuze: of non worden of wegwezen. De nieuwe lichting nonnen leefden vele malen soberder dan hun voorgangers. In 1970 werd het complex voor bezoekers opengesteld, maar nog steeds woont er een groep nonnen. Het verbod op contact met de buitenwereld is inmiddels opgeheven. Ook dit is een complex dat de moeite van het bezoeken waard is.

Na dit bezoek gaan we terug naar het hotel. Lekker even niksen, opfrissen voor het avondeten en daarna spullen pakken. Morgen gaan we echt hoogte meters maken.

Foto’s