Moon Island en Huatajata

Het zit dan op een of andere manier toch in je systeem het vroeg wakker worden, vandaag was het om 0430 uur bal. Ik dacht het toch niet en ik draai me nog even om. Gelukkig heb ik er nog een 1.5-2 uur aan vast kunnen plakken. Toen was het echt op.

Veel werk hebben we niet, alleen de toiletspullen verzamelen rugzak inpakken en door. Na het ontbijt, maken we nog een korte trekking met Herman over het eiland. Het weer is goed zonnig, maar zo nu en dan toch wel fris. Wel is het goed dat we ons hebben ingesmeerd met zonnebrand, want ook als de zon er niet is, dan straalt hij toch behoorlijk.

Op eind van de trekking brengen we een bliksembezoek aan het huis van Herman waar hij met zijn ouders woont. We treffen het. Morgen is het feest in het dorp en dan moet er lunch voor de gemeenschap worden gekookt. In dit geval betekent dat dat Herman 1 schaap armer is en op het moment dat wij binnenkomen heeft de vader van Herman het schaap net van kop en grootste deel van zijn jas ontdaan. We gaan zitten en Herman begint allerlei etenswaren naar buiten de dragen. Intussen slepen zijn ouders het schaap weg om het verder te slachten. Met excuses maar ze zijn erg druk want er moet veel gebeuren voor morgen. Prima, ga vooral door. Wij komen ook maar op de valreep binnenvallen.

Herman legt uit wat de verschillende etenswaren zijn voornamelijk aardappelen, bonen en quinoa. Uit de keuken hoor ik een bekent gepiep. Dat zijn de cavia's die daar rondlopen. De moeder van Herman bereidt deze bij speciale gelegenheden. Als wij ons hoofd om de deur steken, wordt het gepiep meer panisch en schieten de beestjes weg. Bij ons zitten ze in een kooitje en hier lopen ze in de keuken rond en dienen ze als maaltijd als het zo uitkomt. Ook sleept hij een kleurrijke draagdoek naar buiten met daarin kleding die voor speciale gelegenheden oa. dus morgen voor het grote feest wodt gedragen. Herman heeft zijn moeder verteld dat ik op zoek ben naar een origineel bolhoedje. Ze blijkt een hele collectie te hebben. Verschillende kleuren en in hoogte verschillend. Ook weer voor verschillende gelegenheden en de verschillende hoogtes geven oa ook weer de verschillende leeftijden aan van de dames. Bijv. de dames tussen 35-45/50 dragen een minder hoog hoedje dan de jongere dames. En als het hoedje scheef staat, dan betekent dat ze in de markt is voor de heren. Sommige hoedjes heeft ze netjes in plastic verpakt zodat ze mooi blijven. Eventueel wil ze er wel een aan mij verkopen, maar dat aanbod kan ik niet aannemen. Ik kijk wel in La Paz bij een speciale winkel.

a dit korte bezoek gaan we terug naar het hotel, drinken nog een kop thee en wachten op het signaal dat we kunnen vertrekken. Het wachten is op het bericht van de draagvleugelboot, hoe laat deze verwacht aan te komen. Intussen komt er een Brits echtpaar aan. Daar hebben we nog even gezellig een 1/2 uur zitten praten voor we konden gaan. We lopen via een ander pad naar beneden. Dit is eigenlijk het pad dat we naar boven hadden moeten nemen. Nu begrijp ik de recensies wel van pittige steile klim. Ben blij dat we het andere pad hebben gehad. Het laatste stuk voert via de Incafontein en de Incatrappen naar beneden. Het verhaal gaat als je water uit deze fontein drinkt, dan krijg je eeuwige jeugd. Dan maar leegdrinken met die fontein hahahaahaha. Bijna beneden gaan we naar een restaurant toe voor de lunch. Hier is ook de centrale opslag voor de bagage. We kunnen heerlijk buiten zitten en genieten van een schitterend uitzicht over de baai terwijl we onze lunch nuttigen. Af en toe zien we iemand naar beneden lopen met bagage op zijn rug. Het is echt ongelofelijk wat die mannen hier op die steile trapjes van boven naar beneden sjouwen en ook omgekeerd.

Voor we de boot op kunnen moeten we nog even wachten op een groep dagtoeristen die snel even op het eiland aankomen om de Incatrap op de klimmen, een blik op de fontein te werpen en dan terug naar beneden om bij het restaurant te lunchen. Gelukkig hoeven we niet al te lang te wachten. We verlaten Isla del Sol en gaan op weg naar het Maaneiland oftewel Isla de la Luna. Dit eiland is veel kleiner dan Isla del Sol en er woont maar een handjevol mensen. Op dit eiland bezoeken we de overblijfselen van een Incaheiligdom waarvan wordt vermoed da hier de Zonnemaagden woonden. Destijds woonden alleen vrouwen op dit eiland en mocht alleen de Incakoning voet aan wal zetten om weer een vrouw uit te zoeken. In de tijd van de dictatuur een paar decennia geleden heeft dit eiland ook nog als gevangenis gediend voor diegenen die zich tegen de dictator verzetten. Een soort Alcatraz. Inmiddels is dit niet meer het geval en wordt het eiland voornamelijk door toeristen bezocht.

Na dit korte bezoek gaat de bootreis verder richting Huatajata. Onze gids en de gids van de dagtoeristen voeren een soort zegeningsritueel uit waarbij de nationale bloem in het water uit de Inca fontein van Isal del Sol wordt gedoopt en die wordt dan 3x op je hoofd gedoopt waarbij je 3 woorden moet na zeggen. Dit zijn Inca woorden en ik kan ze helaas niet meer herhalen. Daarna krijgen we een oorkonde dat we op beide eilanden zijn geweest en wordt er geproost met een lokale drank dat op grappa lijkt gemengd met Ginger Ale en een schijfje limoen. Gewoon als grap zodat wij ons dit bezoek aan het Titicacameer zullen blijven herinneren.

We gaan door het smalste deel van het Titicacameer - de straat van Tiquina. 15 min later moeten wij met onze gids en bagage overstappen op een ander kleiner bootje. Wij gaan door naar het Huatajata (spreek uit als Wuatagata) en de groep dagjestoeristen gaan door naar een andere trekpleister.

De steiger waar we aanmeren ligt direct bij het hotel, dus we hoeven niet ver meer te lopen. Als we de spullen op het kamer hebben gezet frissen we ons op en trekken meteen andere kleren aan, want we gaan voor het avondeten eerst een paar kleine musea bezoeken en meteen daarna eten.

De musea liggen allemaal binnen 50 m van de hotellobby dus we hoeve niet ver te lopen. Bij het eerste museum krijgen we uitleg over de expedities van Thor Heyerdahl die met Bolivianen in traditionele boten expedities heeft uitgevoerd met als doel om te zien of het voor de Inca's mogelijk was contact te hebben gehad met de andere werelddelen. De meneer die het verhaal in het Spaans vertelt - vertaald door onze gids - is zelf met Heyerdahl mee op expeditie geweest. De traditionele boten worden gemaakt van riet uit het Titicacameer. Het is echt heel gaaf om te zien hoe die boten zijn gemaakt en dat het geheel ook nog blijft drijven. Inmiddels is de lucht betrokken en de bliksemflitsen die boven het meer naar beneden komen zijn op zijn zachts gezegd indrukwekkend. Bij het 2e museum krijgen we een korte uitleg over de stammen die rondom het meer woonden en de Spaanse overheersing. Als we buiten komen is het al goed donker en flink afgekoeld. Marco gaat nog even terug naar de hotelkamer want we hadden het raam opengezet en het is slimmer om die even dicht te doen. Zodra hij weer beneden is en wij ook maar 1 stap buiten de deur hebben gezet, komt er een flinke lichtflits naar beneden meteen gevolgd door een donderslag waar je op zijn minst u tegen zegt. Nou echt van schrik springen we alle drie weer snel het portaal in. Manmanman wat een klap. Maar het is nog steeds droog.

Het laatste museum betreft uitleg over een traditioneel volk dat afgelegen in de Andes woont en zich voornamelijk met natuurgenezing en Sjamanisme bezighoudt. Erg interessant om te zien. Aan het einde van het bezoek, komen we voor een echt Sjamaan te zitten die ons voor de rest van onze reis zegent. Eventueel kunnen we nog een vraag stellen en dat kan hij in de cocabladeren de toekomst lezen. Zowel Marco en ik hebben geen vragen, dus we laten het hierbij. We gaan eten.

Tijdens het eten komen we de groep Oostenrijkers weer tegen die ook bij ons op Isla del Sol in het hotel zaten. Heel grappig zo zijn we onderweg al meer mensen tegengekomen die ergens bij ons in hetzelfde hotel verbleven. Grappig is dat. Halverwege onze maaltijd worden we getrakteerd op een groep muzikanten die originele Boliviaanse liedjes spelen. De panfluit is toch wel een mooi instrument om te horen. Eigenlijk zouden we nog naar een observatorium gaan, maar gezien het weer is dat vergeefse moeite en laten we het zijn voor wat het is. Het is klaar voor vandaag.

Terug op de kamer is het weer koffer klaarmaken voor morgen, dan gaan we door naar onze volgende bestemming.