Game drive in Ishasha en door naar Bwindi

Helaas heeft Marco niet zo goed geslapen vannacht omdat hij last heeft van hoofdpijn en snotterig is. Dit kan een bijwerking van de malariatabletten zijn. Voordeel is wel dat hij vannacht duidelijk heeft kunnen genieten van de nachtelijke eetgewoontes van een nijlpaard die zich aan de struiken naast onze tent te buiten ging. Vanmorgen zagen de voetsporen nog in het zand staan. Ik daarentegen heb niks van dit alles meegekregen en heb goed geslapen.

De douche is nog steeds verfrissend dan wel heeft het water een dusdanig temperatuur dat je er onderuit vliegt, dus het was ritueel wordt in sneltreinvaart afgewerkt. Daarna worden de laatste spullen in de koffers ingepakt zodat deze dicht kunnen. Wanneer alles is ingepakt en klaar staat voor vertrek gaan we ontbijten. Na het ontbijt gaan we terug naar de tent en komt een van de medewerkers onze koffers halen. Wij gaan nog even kijken of de wifi werkt en we nog even een rondje social media en het nieuws kunnen doen, maar helaas die vlieger gaat niet op. Er is geen verbinding.  De jongen die onze koffers naar de auto heeft gebracht liet ons weten de koffers al in de auto stonden. Echter wanneer we vlak voor vertrek bij de auto aankomen, ligt er van alles in de auto behalve onze koffers. Ze bleken in de auto van een andere touroperator te staan. Dat zou ook nog es een bak zijn geweest: eerst wordt het tasje met de oplaadkabels vergeten, dan verliezen we onze action cam (maar die werd gelukkig weer gevonden) en zo zouden bijna onze koffers zijn verdwenen.

De chauffeur van de betreffende auto komt er al aangelopen en hij kan er wel mee lachen. Hij kreeg te horen dat zijn gasten al bij de auto waren en dat koffers er ook al in stonden. Dit verbaasde hem zeer vandaar dat hij maar even kwam kijken. We leggen de koffers snel in de juiste wagen. Kort daarna komt Enock aan gelopen met onze lunchpakketten en kunnen we vertrekken. Kort na 0730 uur draaien we rechtsaf de hoofdweg weer op in dezelfde richting als waar we gisteren naar toe zijn gereden voor de trekking. Nog even stop Enock langs de kant van de weg om met de manager van de Kibale Primate Lodge te bellen. We willen het tasje met de kabeltjes maandag op de terugweg naar Entebbe ophalen, dus voor hij het aan iemand meegeeft om bij de Bushlodge af te geven maar gauw even een belletje eraan wagen. Wat blijkt, de manager van het hotel heeft het tasje al aan een collega van Enock meegegeven en het tasje is inmiddels op weg naar Kampala. We kunnen het maandag dus in Kampala ophalen of het wordt bij ons hotel in Entebbe afgeleverd. Ben benieuwd hoe dit verder verloopt, maar goed we laten de pret niet drukken.

Het is mooi weer de zon schijnt en het beloofd een mooie dag te worden. We passeren het grassavanne en zien hier en daar gazelles en enkele bavianen ronddartelen. Het gras op de savanne staat hoog. Goed voor de jagers, blijven ze goed beschut voor hun prooi. Na ca 15 min slaan we rechtsaf het zandpad op, uiteindelijk zal blijken dat deze weg - als je als van een weg kunt spreken - uiteindelijk uitkomt bij de ingang van Ishasha wat ook onderdeel is van het Queen Elizabeth National Park. Het graslandschap wordt her en der afgewisseld met een dikke begroeiing van struiken en bomen. Op eens zien we een paar mannen op hun fiets helemaal bepakt en bezakt met trossen bananen. De trappers van hun fiets zijn niet meer dan het ijzeren stangetje. De rest van wat de trappers ooit zijn geweest, is niet meer. Je vraagt je af waar de mannen heen gaan, de weg is oneindig lang en er is in de verste verte niks te zien wat ook maar enigszins op een mogelijke bestemming van deze heren lijkt.

We zien weer diverse dieren als de waterbokken en gazelles. Soms waterbuffels. Er steekt een mangoest over, maar die beesten zijn zo snel die zijn niet te fotograferen. Enock remt plotseling af, hij heeft apen gezien. Hup de auto in zijn achteruit, wat geen probleem is want er zit niemand voor of achter ons en ja hoor hoog in de boomtop zitten 5 zwart-witte franjestaarten lekker te genieten van de ochtendzon. Op een dode boom zitten 2 visarenden - een is een volwassen mannetje - ook lekker in het zonnetje. Ook komen we een mooie havik tegen met een verenkam op zijn kop. Enock heeft de naam genoemd, maar die moet ik je even schuldig blijven. Prachtig beest. Naast de franjestaarten zien we nog blue monkeys en een roodstaartmakaak gezellig bij elkaar in de boom zitten. De blue monkeys zijn speels en Marco ziet ze nog net van de ene boom naar de andere springen. Ik zit net aan de andere kant van de auto, dus heb het spektakel helaas gemist. Nu was het vanmorgen nog zonnig, maar inmiddels is het heiig. Temperatuur is nog steeds goed.

Na 2 uur letterlijk over deze weg gehobbeld te hebben, komen we bij de toegangspoort van Ishasha aan. Het weidse uitzicht vanaf hier over de savanne is fantastisch. De zon laat zich ook weer even zien. Het blijkt dat dit deel van het park ook met Congo wordt gedeeld omdat dit stuk dicht bij Congo ligt. In Ishasha vindt meer wild dan in het andere deel van het park waar we geweest zijn en alleen in dit stuk heb je kans op de boomklimmende leeuwen en topi's. Wanneer we net het park zijn ingereden zien we weer heel veel waterbokken en gazelles. In de verte schieten wat wrattenzwijntjes weg en zien we ook de eerste topi lopen. Een topi is de grootste gazelle die ze hier hebben. Veel dieren hebben ook een jong. We zien dus veel gazelles met een kalfje. Ook de waterbuffels, topi's en waterbokken hebben kalfjes. Heel schattig om te zien en al net zo alert als moeders. Net als in de het andere deel van het park zie je hier ook heel veel vogels vliegen. Een paar keer zien we ook weer eenzelfde havik als die we op de weg naar de poort hebben gezien. Prachtig beest. Eentje zit zo dichtbij dat ik een mooie close-up kan maken. Helaas nog voor ik de camera in mijn hand heb, is de vogel letterlijk gevlogen. Ik moet zeggen ik ben heel blij met mijn grote zoomlens, heb er in de afgelopen paar dagen al heel veel plezier van gehad.

Het eerste stuk van deze gamedrive rijden we langs de rand van de vallei af daarna draaien we af en rijden richting een waterstrook. Hier zien we heel veel topi's en ook weer de waterbokken, gazelles en waterbuffels. Afwisselend zien we voornamelijk veel grasland en dan weer wat meer bomen. Het grappige van het hoge gras is, is het feit dat je sommige dieren niet ziet liggen tot ze met hun kop omhoogkomen. Uiteraard als het dier zelf groot genoeg is, zie hem wel in het gras liggen, maar sommige dieren - vooral de gazelles - zie je pas vrij laat liggen. Maar de meesten lopen op hun gemak rond of staan op hun gemak te staan. Wel schieten ze weg wanneer ze wat dichter bij het pad staan dat we volgen. Ook hier moeten we per se het spoor volgen. Het kost $150 wanneer ze je buiten het spoor zien rijden. We rijden verder door de natuur, stilzwijgend en het landschap afzoekend naar toch wel de leeuwen. Inmiddels zijn we al zo'n 1.5 uur onderweg en hebben al van alles gezien, maar nog geen leeuwen. Als we er maar 1 zien..dan zijn we al blij.

En dan komen we bij een boom met jawel…..1 leeuwin….YESSSSS! Het blijven fascinerende dieren ook al hebben we ze al meerdere keren gezien. De leeuwin blijft op haar gemak liggen en we kunnen mooie foto's maken. Enock vraag naar een paar minuten of hij kan doorrijden, nu al? Nog even niet…maar er zijn daarginds nog meer leeuwen. Nou hup dan…en 50 m verder ligt pa met zijn 4 kids uit te rusten op de takken van een grote boom. In de boomtoppen zien we de vervet monkeys zich rijkelijk aan het de vruchten tegoed doen, ogenschijnlijk niet onder de indruk van de roofdieren die zich op de lager hangende takken bevinden. Er zijn uiteraard al meer auto's op deze plek, dus de beste plek om het mannetje te fotograferen is vergeven, maar er zijn nog andere plekken genoeg van waar we mooi foto's kunnen maken. Na een kleine 10 min geeft Enock aan dat we nog even terugrijden naar de leeuwin die in de andere boom lag. Dit is de moeder van de 4 jong die we hier in deze boom zien liggen. Omdat daar nu niemand staat, kunnen we op de beste plek gaan staan. Nog een paar laatste foto's en we gaan terug. Maar helaas blijkt de leeuwin niet meer thuis te zijn en is ze waarschijnlijk onderweg naar de boom waar ook haar kroost ligt. Omdat onze permissie voor het verblijf in het park om 1200 uur afloopt moeten we terug naar de poort anders moeten we een boete betalen. Het is wat krap, maar we zijn op tijd het park uit. Buiten de poort halen we de lunchboxen tevoorschijn en aan een soort van picknick bankje laten we ons de lunch goed smaken. In de verte rommelt het en dan begint het zachtjes te regenen. Gelukkig nog niet dusdanig dat we heel nat worden. Wat we van onze lunch box overhouden - voornamelijk zoetigheden en wat gekookte eieren - geven we aan de bewakers die bij de poort staan. We zeggen gedag en rijden door naar Bwindi.

De weg naar Bwindi is volledig onverhard, maar omdat deze met een wals is bewerkt, blijft het goed berijdbaar. In het dorp vlakbij het park haalt Enock nog snel wat schillingen dan kunnen we door. De rit duurt nog ca 1.5 uur. En dat alleen maar over onverharde weg. Enock heeft de vaart er goed inzitten. Wanneer we bij een benzinestation stoppen, kan ik snel een paar foto's maken van de omgeving. De route voert voornamelijk door dorpjes en woongemeenschappen. Her en der wordt aan de weggewerkt. Of deze uiteindelijk verhard gaat worden, is niet te zeggen. Ook hier in de omgeving passeren we veel thee- & bananenplantages. En zo hobbelen we verder. Langzaamaan stijgen we ook en zien we zo hier en daar dichtbeboste bergen. Als we dan in het dorp rechts afslaan rijden we ons klem op een auto voor die voor ons stilstaat omdat een tegenligger met pech op de weg staat. De straat - of beter gezegd het pad - maar 1.5 auto breed en meteen daarnaast ligt een smalle sleuf voor de waterafvoer. Het is even wat op en neer gekwetter met Enock en de mensen die eromheen staan maar dan is het geregeld. Moeten alleen de auto die voor ons stond nog achteruit, wij hadden dat al gedaan, dan kan de pechauto ook zijn wegvervolgen en kunnen wij ook door. De laatste minuut van de rit voert ons onderhand letterlijk over een tussendoor karrenpad. Als je dit zo zonder navi zou moeten vinden, dan wens ik jou veel succes.

We worden welkom geheten door de staff en doorgeleid naar centrale deel dat meteen restaurant en lobby/bar is. Het uitzicht vanaf hier is fantastisch. Je kijkt uit over de dichtbegroeide vallei hoort overal vogels kwetteren en zo hier en daar ook mensen praten. De mistflarden trekken langzaam maar gestaag over de boomtoppen. Het uitzicht veranderd hier constant, zo zie je heel veel en zo zie je een witte muur van mistwolken. Prachtig. We moeten ons even als gast inschrijven en terwijl we dat doen krijgen we een warm verfrissingshanddoekje en een lekker sapje als welkomstdrankje. We spreken met Enock af hoe laat we morgen klaar moeten staan - dat is 0730 uur en dan gaat Enock naar zijn verblijf in het dorp en wij naar onze kamer. De kamers zijn allemaal mini bungalowtjes die terrasgewijs zijn aangelegd en hebben vooral namen van grotere vogels die hier in het land dan wel in Afrika voorkomen. Het uitzicht vanaf onze veranda is werkelijk magnifiek. De kamer is heel ruim en de badkamer ook. Er is een douche en een ligbad mét uitzicht! Nu is dat bad niet zoals wij dat kennen. Het is een stenen/cementachtige verlaging in de vloer, maar je kunt erin liggen…badderen with a view.

In eerste instantie zouden we vanmiddag naar de Pygmeeën gaan, maar uiteindelijk hebben we besloten dat niet te doen en schuiven het door naar morgenmiddag. Dan kunnen we vanmiddag lekker ons eigen ding doen en van de sfeer van de lodge proeven. Inmiddels regent het ook weer dus het is goed zo. Nadat we kwartier hebben gemaakt wil ik de foto's op de laptop zetten en mijn verhaal doen, maar we hebben geen stroom. Dat had de meneer bij de check-in ook verteld. Ze hebben maar op bepaalde tijden stroom en 's middags ging de generator tot 1600 uur eraf. Geen stroom betekent ook geen warm water, dus douchen of in bad liggen zit er even niet in. Marco wil even op bed liggen en ik ga lekker buiten met de e-reader op de veranda zitten om te genieten van het wisselende uitzicht en de verschillende geluiden die te horen zijn. Uiteindelijk hebben we tegen 1630 uur pas stroom en dat gaat dan ook met vallen en opstaan. Maar uiteindelijk hebben we voor langere tijd stroom en kan de laptop eindelijk goed opladen want hij was zo goed als leeg.

Rond 1800 uur gaan we naar de lobby. Kunnen we meteen checken of de wifi werkt. Vandaag hadden ze veel problemen met de wifi, maar ze konden het probleem niet achterhalen. Het wifi-apparaat staat aan en doet het, maar er is toch geen verbinding mogelijk. We bestellen wat te drinken en gaan om 1830 aan tafel. Bij de check-in was al gevraagd welk hoofdgerecht we wilden, verder stond het menu vast. Nadat we het ons goed hebben laten smaken, uiteraard onder het genot van het mooie uitzicht wordt de bestelling voor het ontbijt en lunch opgenomen, want we krijgen morgen lunchboxen mee voor tijdens de trekking. Daarna gaan we naar de kamer. Ik wil nog even douchen maar house keeping is op de kamer geweest en heeft de schakelaar voor het warme water uitgezet. Dus ik moet nog 10 min geduld hebben voor het water warm is. Vervolgens knalt het stroom er nog es een paar minuten af, maar daarna blijft het licht branden en kan ik even genieten van een heerlijk warme douche - nu wel - en nog net een beetje uitzicht over de vallei.

De verrassing van house keeping is dat we 2 heerlijk warme kruikjes onder ons dekbed vinden zodra we onder de klamboe door ons bedje induiken. En terwijl we nog wat liggen te lezen zingen de cicaden weer volop hun lied en tik de regen zachtjes tegen dak.