een hele bijzondere dag in het Serengeti

Eerlijk is eerlijk, aan zo'n queen size bed voor mij helemaal alleen kan ik wel wennen. Lekker veel ruimte en alle dekens voor mijzelf….het in slaap vallen ging wat moeizaam. Het waaide flink gisteravond en van tijd tot tijd hoorden we de wind flink in onze kamer 'huilen'.  Toch hebben we allebei goed geslapen.

Tegen 0700 uur gaan we naar het restaurant voor ons ontbijt. De ober wilde ons weer aan dezelfde tafel zetten als waar we gisteravond hadden gezeten, maar we hebben gevraagd ons een andere tafel te geven. Het tafeltje dat we gisteravond hadden staat midden in het restaurant pal voor het buffet en iedereen loopt steeds om je tafel heen. Dat is op zich nog niet zo erg, maar veel mensen vinden het wel moeilijk om om je stoel heen te lopen oftewel ze botsen steeds tegen de stoel aan en dat vind ik niet zo super. We krijgen een tafeltje aan de rand waardoor we rustig konden ontbijten. Het buffet is heel uitgebreid en er is best veel keuze.

Na het ontbijt pakken we onze spullen en gaan terug naar de receptie. Het is 0745 uur dus we hebben nog even de tijd voor een rondje nieuwssites en social media. Om 0800 uur verschijnt ook Ali ten tonele. Als hij onze lunchpakketjes heeft opgepikt kunnen we gaan. Het is een drukte van jewelste voor het de hotelingang. Heel veel mensen vertrekken voor een game drive dan wel game drive in combinatie met door naar de volgende bestemming.

We beginnen rustig aan met jawel tommies en wat olifanten. Ook zien we net als gisteren stuk schedel liggen van wat ooit een waterbuffel is geweest. Er springen vrolijk wat meerkatten rond waarvan 1 een baby onder haar buik heeft hangen. Dan draaien we ons om en rijden verder richting de savanne. Onderweg zien we weer veel tommies, grantgazelles en impala's. De olifanten en waterbuffels zijn deze ochtend ook alweer rijk vertegenwoordigd. De waterbuffels is wel grappig om te zien want die staan redelijk ver weg en ze zijn in beweging. Je ziet dus een lange 'zwarte bewegende streep' in het landschap. Wanneer we ca een uur onderweg zijn, zien we een vogel in de lucht hangen. Het blijkt een havik te zien die iets gezien heeft. Net als ik een foto wil maken, vliegt hij weg. Gelukkig niet ver weg, maar gewoon naar de andere kant van de auto en dan blijft hij weer in de lucht hangen. Ik heb net een foto gemaakt als hij wegduikt en wij een seconde of wat later een hevig gepiep uit het gras horen opstijgen. De vogel blijft zitten waar hij zit. Voor ons goed zichtbaar in het gras, maar niet superduidelijk voor op de foto. Ali ziet hem niet en vraagt aan ons of hij er nog zit. Dan ziet hij de vogel ook en vraagt zich af wat hij te pakken heeft gehad. We rijden dichter naar de vogel toe. Een goede move want we kunnen hem nu nog beter zien en foto's maken. Inmiddels is de havik aan zijn ontbijt begonnen en we zien zo nu en dan 'grote' stukken vlees in zijn bek verdwijnen, maar wat het nu is…daar kunnen we alleen naar gissen want het is niet zichtbaar. Afgaande van het geluid dat het dier maakte denken we dat het een muis of rat is geweest. Best bijzonder om er zo met je neus boven op te staan.

We vervolgen het pad en zien nog meer olifanten en giraffes - dit zijn trouwens allemaal Masai Giraffes.  Even verderop staat een auto stil en als er een auto stil staat dan is er vaak wat te zien. In de verte ligt een leeuwin. Dan zien we nog iets bewegen en komt er een welpje tevoorschijn. Het gaat allemaal best snel en ze zijn best ver weg, dus fotograferen is min of meer niet te doen. Plotseling zien we nog meer bewegingen en zien we nog net een andere leeuwin en leeuw weglopen. Na een kleine 10 minuten rijden we door om bijna meteen weer te stoppen. Het welpje is op pad gegaan en klimt even verderop een boom in. Ik maak een aantal foto's en zie later wel wat het resultaat daarvan is. Niet geschoten is immers altijd mis. Na dit intermezzo rijden we door. Even verderop draaien we weer om en rijden een stukje dezelfde weg terug, het pad waar we in het begin uitkwamen laten we nu letterlijk links liggen en rijden rechtdoor. Ineens duikt er een secretarisvogel uit niets op in het hoge gras. De secretarisvogel is een roofvogel die zich voedt met slangen, reptielen, kleine zoogdieren en andere vogels. Als hij iets gevangen heeft, trapt hij zijn prooi met zijn lange poten dood. Even verder op zitten een paar zuidelijke hoornraven ook wel zuidelijke grondneushoornvogel genoemd. Het zijn redelijk grote vogels die voornamelijk op de grond leven.

Wij rijden verder over de savanne op zoek naar het wild, maar het is rustig en we zien niet een tijdje geen dieren. Her en der wat tommies, maar dat was het dan ook wel. Bij een rotsformatie zien we een groep bavianen. We rijden door want gisteren heeft men in dit gebied een neushoorn en luipaard gezien. Echter, behaalde successen in het verleden bieden geen garantie voor de toekomst en zo rijden we onverrichter zake weer langzaam terug naar de savanne waar we gisteren ook rondgereden hebben. Inmiddels is het 1100 uur. Het is warm en vooral heel stoffig. Tegen 1130 uur komen we in de buurt van water en we zien daar heeeeel veel tommies. Zo ver het ook reiken kan. De beestjes bewegen alle kanten op en als ze het pad oversteken om van de kant van het water naar het grasland aan de andere kant te komen, trekken ze even snel een sprintje. Er lopen heel veel jonge dieren in de kudde. Uberhaupt zien we veel jonge dieren (giraffes/olifanten/buffels/leeuwen). Het is prachtig om te zien. Wanneer we doorrijden, zien we een paar auto's stil staan. Ali zegt meteen lions….en wat voor lions. 2 jongvolwassen maar al best forse leeuwen liggen op hun gemak met hun bips in de struiken te luieren. Zo nu en dan even met een of twee ogen open om te kijken wat er allemaal te doen is, maar verder 'ginne stress'. Wanneer de auto voor ons vertrekt, manoeuvreert Ali de auto dusdanig dat wij zowat pal langs de leeuwen komen te staan. Geweldig. Het zijn hele knappe mannen om te zien.

Nu hadden we een paar 100 meter verder op ook weer een aantal auto's zien staan. Op ons gemak rijden we naar de betreffende plek. En zie daar, een leeuwin ligt in een greppel wat te luieren, wat rond te kijken…gaapt wat en luiert weer even verder. Nog geen 50 meter links van haar loopt een hele kudde tommies op hun gemak te grazen. Wanneer de leeuwin wat meer wakker is, staat ze lui op en gaat verliggen. En dan begint het min of meer. Ze ziet de tommies. Ze houdt ze duidelijk in de gaten en is haar kansen aan het berekenen. Ze gaat er maar even bij zitten. Ik beschrijf dit nu in vogelvlucht, maar al met al heeft deze hele scene ca 10 min geduurd. Ali denkt dat ze de aanval wil gaan inzetten. Wij denken dat ook zeker nu we voelen dat ze uit de wind ligt, maar er zijn nog wat andere overwegingen die de leeuwin moet maken om tot een aanval over te gaan. We staan ik denk nog een kleine 10 min te wachten zonder dat er verder iets gebeurt. Het heeft wel mooie plaatjes opgeleverd. Uiteindelijk besluiten we om te vertrekken. In een boog rijden we om de tommies heen en net als we weer richting leeuwin kijken die nu rechts van ons is, zien we een langgerekte stofwolk in het landschap. Alie roept she's moving, she's moving….. Ik kijk snel naar links naar het begin van de streep en zie de leeuwin, die vol in de aanval is, een draai maken en 'op ons afkomen' voor haar rent een tommie….maar dan breekt ze de aanval af en de tommie ontsnapt. Maar heeft ze nu een kill…dat weten we niet. Vlug rijdt Ali naar de plek waar de leeuwin zich bevindt, met ons vliegen nog meer auto's erop af. Ja ze heeft iets zegt Ali, maar dan is ook toch weer niet. We kunnen het niet zo goed zien.

Als we dichterbij komen, blijkt dat ze wel degelijk een vangst heeft. Ze zit met een tommie kalfje in haar bek op adem te komen terwijl ze de luchtpijp van het kalfje dichtknijpt. Het kalfje heeft een jaap op zijn achterpootje waar je u tegen zegt. Wat er waarschijnlijk gebeurd is, is dat de leeuwin het kalfje vol in de aanval een klap met een van haar voorpoten heeft gegeven waar door het beestje weg werd geslagen. Daarop moet zij in een split second hebben gedacht, ik heb niks ik ga gauw achter de grote tommie aan (wat wij dus nog gezien hebben).  Uiteindelijk is ze dus teruggegaan om het kalfje te zoeken en die heeft ze gevonden. Door de klap van de leeuwin was het pootje van het kalfje ook gebroken dus het beestje had sowieso niet kunnen ontsnappen laat staan dit kunnen overleven. Het is aan de ene kant heel gruwelijk om te zien, maar aan de andere kant ook weer heel fascinerend. De harde werkelijkheid van de natuur.  Zodra de leeuwin op adem is, gaat ze met het kalfje aan de wandel. Ze zoekt de beschutting van een greppel waar ze een begin maakt met het ontharen van het beestje. Vervolgens pakt ze het beestje weer op en loopt weer door. Ze ploft neer in een wat diepere greppel waar ze meer beschutting heeft. Voor ons niet meer goed zichtbaar. Op zich niet erg. Laat haar maar lekker van haar lunch genieten. En dan zeggen ze dat leeuwen alleen in de ochtend of late middag jagen….niet dus want toen ze de kill maakte was het rond 1200 uur.

Het is inmiddels 1235 uur wanneer we doorrijden, nog helemaal onder de indruk van het tafereel dat zich net voor ons heeft afgespeeld. National Geographic maar dan live! Nog geen 5 min later stoppen we weer. Nu liggen er 3 leeuwen op hun gemak onder een boom. Het is bijzonder om te ervaren dat we vanmorgen in het andere deel weinig tot geen dieren hebben bezien en zodra we op de open savanne kwamen, vallen we meteen met onze neus in de boter. Na een korte stop, gaan we verder om na ca 1 km weer te stoppen. Er ligt een grote leeuw op zijn gemak onder de boom. Als we foto's willen maken, zegt Ali dat we even moeten wachten want hij rijdt ernaartoe zodat we wat dichterbij kunnen staan. Dan moeten we gauw foto's maken want als de parkrangers on zien krijgen we een boete. Marco gaat al in positie staan achter in de auto. Daar sta je namelijk iets op een verhoging zodat je beter boven uit de auto kunt kijken. Ali rijdt voorzichtig door het gras naar de leeuw. Knal! En dan staan we stil. Marco heeft nog net zijn evenwicht kunnen bewaren.

Met ons rechterachterwiel zijn we in een diep kuil terecht gekomen. Geen punt, zetten we even de lage giering aan en door. Na een paar keer proberen, blijkt dat we niks aan de lage giering hebben. En zo gebeurt het dus dat we op 50 m afstand van een grote leeuw vaststaan op de savanne. En nu….even rondkijken en gelukkig zien we een andere jeep aankomen. We beginnen te zwaaien en seinen dat ze onze kant op moeten komen. Er komt nog een jeep van de andere kant aan. Beide auto's blijven stil staan en er gebeurt niks. Wij moeten blijven zitten van Ali. Ja hoe dan als er vlak voor je neus een prachtige leeuw ligt. Waarom komen de jeeps nou niet dichterbij, weten ze wel dat we vast zitten. Dat blijkbaar wel, maar goed ook de gasten in die auto's willen natuurlijk foto's maken. Dan maken de jeeps aanstalten om te vertrekken. Er wordt nog even onderling overlegt, maar wellicht bespraken ze een plan van aanpak, want ze komen eindelijk onze kant op. Een jeep gaat links van ons vrij vooraan staan en de andere jeep achter ons. Mocht de leeuw nu besluiten om een kijkje te komen nemen bij ons, kan de jeep die naast ons staan de leeuw proberen te verdrijven. Het lukt niet om de ketting aan de jeep achter ons te koppelen, dus de beide auto's moeten wisselen. Bij de 2e jeep lukt het wel om te koppelen en met een kleine ruk aan de auto zijn we los. Intussen heeft de leeuw het hele schouwspel van onder zijn boom bekeken maar is gewoon op zijn gemak blijven liggen, zo interessant was het nu ook weer niet. Het bleek dat ons linker voorwiel vrij hing, waardoor Ali niet met de lage giering uit het gat kon komen. Gelukkig waren deze hulptroepen in de buurt.

We bedanken de chauffeurs en als Ali weer in de auto zit bedanken we hem lachend voor de close-ups die we konden maken, maar dat hij nu toch maar achteruit moest rijden. Gelukkig kon hij er ook wel mee lachen. Inmiddels is het kwart voor 1 / 1300 uur en we beginnen wel wat te lusten. We rijden gelijk door naar de picknickplaats. Het is een wat hoger gelegen stukje midden op de savanne waar picknicktafels staan en een toilet unit. Dat laatste was heel erg welkom. Voor mannen is het gemakkelijk om even gebruik te maken van de 'bush toilet' maar voor dames ligt dat net wat anders. Aan de andere kant wanneer je moet, dan moet je, maar ik kan het dan toch wel heel lang volhouden. Het is druk op de picknicklocatie en alle tafeltjes zijn bezet. We sluiten aan bij een andere groep en raken aan de praat met 2 dames - ik denk moeder en dochter - uit Corsica. Zij hadden vanmorgen ene ballonvaart gedaan. We zagen vanmorgen rond 0645 uur idd. 7 ballonen aan de horizon en in een van die ballonnen bleken dus deze dames te hebbe gezeten. Het was een fantastische ervaring en als we konden moesten we dit zeker doen. We hebben er ook over gedacht maar het prijskaartje - € 500 per persoon - vinden we toch wel aanzienlijk zo niet doorslaggevend. Maar goed het is ieder zijn keuze. Tijdens de lunch komen een paar zebramangoesten voorbij gestruind op zoek naar iets lekkers. Ze komen redelijk dichtbij, maar houden toch afstand en lopen verder. Wat we van de lunch overhouden, stoppen we in een van de dozen. Ik ga toch nog even mijn handen wassen bij de toilet unit en geef de doos dan aan de jongen die steeds met emmers water aan het slepen is om het toilet na elk bezoek door te spoelen. Het is zonde om alles maar weg te gooien, je kunt er beter iemand blij mee maken. Het uitzicht vanaf deze picknickplaats is trouwens schitterend.

Om 1400 uur zijn we weer onderweg. Naast de tommies zien we niet zoveel dieren meer. Wel komen we nog een paar hartenbeesten tegen. Ali heeft veel contact met andere gidsen en rijdt een paar keer op en neer. Wat blijkt er moet een luipaard hier in de buurt zitten en daar zijn we naar op zoek. Het is een lastige taak van het luipaard is een meester in verstoppen dan wel zich onzichtbaar maken. We rijden een klein uur rond zonder iets (nieuws) te zien op de hartenbeesten na dan. Maar dan zien we weer een aantal auto's stil staan en tussen de 50-100 m voor ons een boom. Ali en Marco hebben hem al zien liggen - ik zeg hem, maar het kan ook een zij zijn natuurlijk. Ik heb hem nog niet gezien. Het duurt even voor Ali de auto dusdanig gemanoeuvreerd heeft dat we het dier middels de verrekijker goed kunnen zien liggen. Zelfs met mijn grote lens (zoals Enock vorige week zei: the bazooka :-) ) is het dier wel te zien, maar niet superduidelijk. Ik maak wel wat foto's en zie straks wel wat ervan gelukt dan wel te zien is.

Het is inmiddels  1515 uur en we vinden het nu welletjes geweest voor vandaag en rijden terug naar de lodge. We zien onderweg uiteraard nog diverse tommies, masai giraffes - die dit keer heel dicht aan de kant van het pad staan, nijlpaarden dichterbij onze lodge die nog steeds op het droge liggen en bavianen. Om 1600 uur zijn we weer terug bij de lodge. Het was een bijzondere dag mag ik wel zeggen.

Het plan voor morgen is om 0800 uur vertrekken naar de Ngorongoro krater. Dus morgen weer gewone tijd op. Hakuna Mata zoals ze in het Swahili zeggen.

Terug op de kamer leggen we onze spullen neer en gaan nog even naar de bar in de lobby voor een kop koffie en thee. Op een of andere manier heeft het kaartje van niet storen / svp kamer op orde maken verkeerd om gehangen dus onze kamer was niet schoon toen we terugkwamen. Gelukkig kon dat nog geregeld worden terwijl we even aan de koffie/thee zaten. Het liefste was ik meteen gaan douchen maar helaas, er is pas vanaf 1800 uur warm water. Nog even geduld dus.

Het duurt even maar dan heb je wel wat. Nadat ze gisteren de douchekop gefikst hebben, hebben we nu een goede douche. Het is even zoeken naar de juiste mengverhouding met als bijkomende pre dat je niet gezandstraald wordt, maar we kunnen lekker douchen. En als je dan onder de douche uitkomt zie je in de verre verte een grote plek bestaande uit uitgespreide zwarte vlekken….een groep van tientallen waterbuffels is zich langzaam maar zeker aan het verplaatsen. En ergens zien we nog net verscholen tussen de bomen een zebra schuilen. Fantastisch toch.

Rond 1915 uur gaan we richting restaurant, kunnen we nog net even een rondje nieuws en social media doen voor we gaan eten. Vanavond hebben we een mooi tafeltje aan de rand, kunnen we lekker rustig zitten. Wederom zetten we een flesje Sergenti wijn op tafel, gisteravond sauvignon blanc, vanavond de Chenin. Het grappige is wanneer we het etiket lezen is dat het een Zuid-Afrikaanse wijn is die de smaken van het land (Tanzania) heeft. De importeur zit in Wageningen….dusss….

Na het avondeten, dat ons goed heeft gesmaakt en de wijn heel goed, gaan we nog even naar de lobby en vervolgens terug naar de kamer. De kleren voor morgen liggen al klaar, hoeven we morgenvroeg alleen nog de toiletspullen bij elkaar te zoeken.

En dan is ook aan de bijzonder indrukwekkende dag een einde gekomen. Nog 2 dagen….wordt vervolgd.