Levi

Lapland en dan het Finse deel….je denkt meteen aan het noorderlicht, sledehonden, rendieren, koud…. Ook schijnt de Kerstman hier te wonen. Maar het noorderlicht is toch wel het eerste wat je te binnenschiet. En ja dat noorderlicht wilden we toch wel graag zien, een keer.

Wanneer de plannen van 'zouden we graag een keer willen doen' zijn veranderd in 'dat gaan we doen' kan ik mij zo snel niet meer herinneren. Het was nog wel in de Coronatijd. Ons initiële plan om een rondreis Indonesië te doen voor ons 30-jarig jubileum hadden we al in de ijskast gezet. Meer iets om te doen wanneer we ooit weer eens uit de beperkende coronamaatregelen zijn. Besloten werd om met Kerst te gaan. Leek ons wel heel gezellig zo rond die periode.  Echter gezien de tijd van het jaar - de koude donkere dagen - bleek dit niet er gunstig te zijn. Dagen zijn, zeker daar, kort en groter kans op bewolkt dan wel niet helder weer dus sterk verminderde kans om het noorderlicht daadwerkelijk te zien. Het reisadvies is dan ook om in februari dan wel maart naar Finland af te reizen.

Zo gezegd, zo gedaan. Maart is dan nog wel ver weg maar we hebben geboekt inclusief alle excursies: 12 maart heen en 19 maart terug. Begin oktober hebben we nog wat thermokleding gekocht. Ook met temperaturen onder 0 wil je er immers warmpjes bij zitten. In november krijgen we bericht dat onze reis is omgeboekt. We vertrekken nu ineens op 5 maart en komen 12 maart terug. Niet helemaal wat we gepland hadden, maar op zich ook weer geen probleem.

Januari en februari 'vliegen' voorbij en dan is het ineens zo ver. Via de sociale media hadden we al mooie filmpjes van het noorderlicht voorbij zien komen met de vermelding dat het weer mooi helder was in Finland. Hopelijk hebben we geluk en is het ook helder als wij er zijn. Een paar dagen voor vertrek stijgt de spanning en het enthousiasme.  Zeker toen goede bekende van ons een paar dagen voor vertrek foto's doorstuurde van het noorderlicht en haar tocht met de sledehonden. Wat blijkt: als wij in Levi aankomen, komt zij ook naar Levi. Het grappige is dat wij haar hier in het dorp nooit tegenkomen. Blijkbaar moeten wij speciaal naar Lapland om dat voor elkaar te krijgen.

Een dag voor vertrek staan de koffers op een paar kleine dingen klaar. Het is dan nog wat aanrommelen thuis en de laatste dingetjes afwerken. Omdat we een vroege vlucht hebben - gepland vertrek 0530 uur-, gaan we voor mijn vader zijn verjaardag lunchen i.p.v. uiteten. Ook gezellig en lekker. Als we thuiskomen leggen we nog snel de laatste spullen klaar en liggen we vroeg op bed. Het plan is om rond 0100 uur op te staan, op te frissen en dan naar Schiphol te rijden. Met het vroege slapen wil het niet zo vlotten, maar een paar uurtjes hebben we dan toch meegepikt. Om 00.35 uur kijk ik nog es op de wekker als ik weer iets of wat ontwaakt ben. Blijven liggen heeft geen zin, dus dan maar wat eerder op staan.

Een uurtje of wat later zitten we in de auto. Het is heerlijk rustig op de weg. Als we de auto aan de meneer van de valet parking hebben overgedragen, gaan we naar de bagage drop off.  We zijn al ingecheckt dus hup die koffers afgeven en door. Heeft u uw boardingpass geprint? Eh, nee want tegenwoordig kan alles in principe digitaal en nergens stond aangegeven dat we hem moesten printen. Dus waarom heb je dan een reis app met je boardingpass. Ja dat was dan wel zo, maar TUI wil toch graag een geprinte boardingpass. U kunt daar bij de witte apparaten printen. We zijn vroeg, geen probleem we printen die boardingpas wel. Met de geprinte boardingpass mogen we meteen doorlopen. Bij de controle slagen we met vlag en wimpel voor de coronacheck (controle of we alle vaccinaties hadden), stempeltje op de boardingpass en door naar de balie. Omdat ik dit keer mijn statief mee heb genomen, moeten we deze apart inchecken. Het blijkt dat we 5 kg bagage 'over' hebben en het statief weegt iets van 4 kg dus hij kan gewoon op de bagage mee zonder extra bijbetaling.

Een ander voordeel van een super vroege vlucht is dat er niemand bij de security check is. We konden meteen doorlopen. Eerst je tas in de bak, je jas onderin, daar de rugzak bovenop, je riem af, je broekzakken leeg, heb je hoge schoenen aan, dan die ook uit. Nog even snel gefouilleerd na de scan en door. De rugzakken worden nog even goed be- en nagekeken en dan mogen we door. We vertrekken vanaf gate D60, dus we volgen de bordjes naar de D-pier. Starbucks is open, dus dat is de eerste stop. Een lekker bakkie thee met een warm croissantje voor mij en voor Marco een doppio met een chocolade muffin. Als we goed en wel zitten, komt een gestage stroom van mensen aan gelopen die net als wij ook alle jezus vroeg naar hun bestemming reizen.

Voor we echt naar de gate gaan, houden we nog even een sanitaire stop. Als ik vanuit de toiletten weer naar de wachtruimte terugloop komt er op hetzelfde moment dat ik rechts de hoek om loop een kleine muis links de hoek om gerend. Het beestje schrikt net zo hard van mij als ik van hem. Met gierende hartkleppen probeer hij te vluchten maar op de gladde vloer heeft hij niet zo snel  grip waardoor hij enkele seconden met zijn pootjes doorslipt - zoals in de tekenfilms - en met geweld terugvlucht naar de smalle kier in die in de afscheidingswand zit. Het was al met al een heel komisch gezicht. Na een paar minuten steekt hij zijn kop onder de muurt door en checkt of de omgeving veilig is voor het plan dat hij heeft, dat blijkt niet zo te zijn en hij schiet weer snel terug zijn schuilplaats in om vervolgens een paar minuten later alsnog snel de korte oversteek naar de overkant te maken.

Als we bij de gate aankomen, blijken we de eersten te zijn op een stewardess na. Het vliegtuig staat al klaar. Intussen is het 0420 uur…nog een klein 1/2 uurtje en dan gaan we boarden. Dat boarden verloopt op zich goed. Sommige mensen zijn nog niet helemaal wakker dan wel letten alleen op hun boardingpass en als voor aan staan, zijn we lekker de drukte voorbij, blijkt dat ze niet in de rij staan voor het boarden en moeten ze toch weer terug om achter aan te sluiten. Een stel kan niet beginnen met boarden want nadat de grondstewardess had omgeroepen dat men zich bij de balie moest melden als men items - zoals o.a. lithiumbatterijen - in de ruimbagage had die er per se niet in mogen zitten, was hun blijkbaar te binnen geschoten dat zij toch nog iets in hun koffer hadden wat er niet in mocht zitten. Dus die koffer moest uit het ruim gehaald worden om dat betreffende item eruit te halen.

Zoals altijd komt alles goed en konden we op tijd vertrekken. Tenminste we moesten nog even wachten want er had zich een dun laagje ijs op het vliegtuig gevormd en dat moest toch eerst even verwijderd worden. In plaats van 0530 werden we om 0600 van de gate geduwd en konden we eindelijk vertrekken. De vlucht duurt iets van 2.5 uur en verloopt goed. Rond 0645 verschijnt een rode streep aan de horizon, de dageraad laat niet lang meer op haar wachten en dan verschijnt ook de zon aan de horizon. De opkomst gaat heel snel.  We vliegen langs de Deense kust en vervolgens over Zweden naar boven. Boven Zweden en Finland zien we een wit landschap met donkere vlekken van de begroeiing die als een lappendeken over het land ligt. Het is bewolkt als we landen en als we bij de bagageband staan de wachten begint het te sneeuwen. Vanavond dus geen noorderlicht.

De bagage komt binnen op band 1 en al gauw is de hele band gebarricadeerd door mensen die op hun koffers etc. wachten. Marco en ik zitten op ons gemak op een van de stoeltjes te wachten als we achter ons de bagageband in beweging horen komen.  De bagage komt binnen op band 2 en er volgt een snelle volksverhuizing van band 1 naar band 2. En staan de mensen die eerst met hun snufferd vooraan tegen de band stonden, nu op de tweede rij. Onze koffers en statief laten wat langer op zich wachten, maar uiteindelijk blijkt dat we binnen het uur na landen in de bus zitten voor onze korte transfer - 13 km - naar Levi. Als we onderweg zijn, zien we nog net de kist waar we mee zijn aangekomen weer vertrekken met de reizigers die vandaag naar huis gaan. Gelukkig hebben we alle excursies al in NL geboekt. Het blijkt dat de Finnen nu ook vakantie hebben en het is dus superdruk. Hierdoor zijn er nog maar een paar plaatsen beschikbaar om iets te ondernemen. En vol is vol.

In Levi worden we in het centrum afgezet en dan is het even zelf uitzoeken hoe of wat. Gelukkig hebben we google maps en blijkt de organisatie van wie we het huisje huren dichtbij te zitten. Tegen alle verwachting in is het huisje ook al klaar en kunnen we er meteen in. We moeten alleen nog even op de gids wachten die ons naar het huisje brengt. Dat wachten duurde gelukkig ook niet lang en rond 1145 uur - het is hier 1 uur later dan in NL - zijn we in ons knusse huisje. Super schattig met een keukentje, zithoekje en eigen sauna. In totaal kunnen hier 6 personen verblijven, maar wij zijn blij dat we 'maar' met zijn tweetjes zijn. Er is niet echt zoiets als een badkamer. Er is een wastafeltje op het toilet met weinig mogelijkheden om je toiletspullen kwijt te kunnen, dus als je hier met 6 personen zit kan het best krap zijn in mijn beleving.

Als de koffers zijn uitgepakt, gaan we op verkenning. Eerst een leuk adresje voor vanavond zoeken, die hadden we snel gevonden. Het is inmiddels 1250 uur en zij gaan pas om 1300 uur open. Straks nog maar even terug dan om een tafel te reserveren want als het druk is kan het snel gaan met de tafeltjes. Voor de lunch komen we uit bij een Finse grill - soort van Schnellimbiß - naast pizza's en chicken wings staan er ook diverse hamburgers op het menu. Wij gaan voor de rendierburger, die supergoed smaakte. Onze goede bekende arriveert vanmiddag ook en via de whatsapp spreken we af om vanavond samen te gaan eten. Intussen begint het weer open te trekken en is het gestopt met sneeuwen. Na de lunch gaan we terug naar het restaurant waar we vanavond willen eten. Met pijn en moeite kunnen we om 1900 uur een tafel reserveren. Het is dus druk en wellicht goed dat we bij ieder restaurant waar we willen eten van tevoren reserveren.

Vervolgens lopen we terug naar de supermarkt waar we wat beleg voor het ontbijt en wat te drinken inslaan. Morgenvroeg kunnen we hier vers brood halen. Als we de boodschappen hebben afgezet, gaat de verkenningstocht verder. Even kijken waar we moeten zijn voor onze excursie maandag. Het blijkt nog geen 10 min lopen van ons huisje af te liggen. Het weer is echt mooi opengetrokken en het is heerlijk fris buiten. Net rond het vriespunt iets onder 0. Goed te doen alhoewel een muts dan wel capuchon niet verkeerd is om te dragen. Zouden we dan toch wellicht, misschien zo maar het geluk hebben dat we vanavond toch al iets of wat van het noorderlicht zien……

Eind van de middag zijn we weer terug en wordt de sauna uitgeprobeerd en goedgekeurd door Marco. We gaan hier de komende week wel goed doorkomen. De plannen voor morgen hebben we ook al klaar: skiuitrusting huren en kijken of we er nog iets van kunnen en àls of we het ook weer zo leuk vinden als toen dat we later deze week nog een paar keer gaan skiën. We moeten dan wel een stukje met de skies slepen, maar goed we moeten er wat voor over hebben.

Hopelijk slapen we vanavond goed van al die frisse lucht die we hebben opgesnoven.