door naar de Serengeti

Tot een uur of 4-kwart over 4 heb ik heerlijk geslapen, toen was het bal. Heb nog wel even wat kunnen dutten, maar dat was het dan ook wel. Om 0600 uur loopt de wekker af. Marco gaat eerst douchen en aankleden en daarna ben ik aan de beurt. Zodra we de koffer hebben ingepakt, gaan we ontbijten. Het uitzicht over Lake Manyara is wederom fantastisch. De opkomende zon geeft de vlakte een oranjegouden gloed. Het komt op de foto niet helemaal over, maar je krijgt er wel een beeld bij. Het ontbijtbuffet is best uitgebreid, een ruime keuze en voor ieder wat wils. Nog een keer breakfast with a view.

Een laatste check door de kamer en dan brengen we onze spullen naar de receptie. Dat wil zeggen we hebben de rugzakken. De koffers worden voor ons gebracht. Ali staat er al en we kunnen meteen door alles in de auto zetten. De planning was een vertrek rond 0800 uur, dat werd dus 0745 uur. Bij de doorgaande weg slaan we rechtsaf en rijden bij het meer vandaan. We passeren de African Gallery waar we gisteren zijn geweest. Nu is het er nog rustig. Het landschap is best afwisselend met heuvels en zo nu en dan wat dichtere begroeiing en ook weer veel landbouw. Onze route gaat via de Ngorongoro krater. Er wordt in een van de dorpjes nog even stopt voor benzine en even verderop voor de luchtdruk van de banden. Ondertussen word ik belaagd door een straatventer die per se kettinkjes aan mij wil verkopen.  Steeds als ik nee zeg, zegt hij thank you en begint weer het hele riedeltje op te sommen van de kettinkjes die hij heeft. Eerst waren het er 5 voor 10 op het laatst 7 voor 10…als ik weer nee zeg kijkt hij mij aan vraagt ByeBye en ik zeg yes ByeBye en weg is hij. Hoe vaak en in hoeveel varianten wil je nee horen. Aan de andere kant: Can't blame the boy for trying to make living….

Plotseling moeten we flink op de rem. Een paar zwerfhonden besloten om toch maar helemaal over te steken. De tassen schieten van de bank af en we moeten alles weer terug leggen. Helaas heeft een paar km verderop een hond zijn poging om te steken niet overleefd en ligt midden op de rijbaan. Ali geeft aan dat hij niet snapt waarom de mensen in het dorp het dier niet van de rijbaan afhalen en het ergens begraven. Wellicht omdat het een zwerfhond is, voelt niemand zich verantwoordelijk…

Tegen 0845 staan we bij de ingang van het park. Het is er superdruk. Ali dacht wat verder door te kunnen rijden, maar dat gaat helaas niet lukken. Onderwijl dat hij de auto parkeert bromt hij dat er iets met de computer is….waar heb ik dat toch eerder gehoord???!!! Na een kwartier is Ali terug, hij had de auto stationair laten lopen - waarom was ons ook niet duidelijk, om de auto af te zetten. Het ging blijkbaar toch wat langer duren. Zodra we door de poort reden hadden we ze al gespot…..de bavianen. Je komt ze écht overal tegen :-). Ali had ons gewaarschuwd om de ramen dicht te laten. Langzaam tikt de tijd weg. Ondertussen hebben we wat lol met de bavianen waarvan er 2 op de auto voor ons gaan zitten. Vanaf het dak kun je het natuurlijk allemaal veel beter zien en overzien. Heel even gaat een van de 2 erbij liggen. Het entertainen van ál die toeristen is ook best vermoeiend. Als zijn maatje van de auto afspringt, is het voor hem ook even de vraag van wat ga ik doen…hij loopt wat op en neer en besluit dan toch maar even een blik in onze auto te werpen. Helaas blijkt daar niks te halen en na een 1/2 minuut zoekt hij weer elders zijn vertier. Inmiddels is het 0915 uur en Ali is in nog geen velden of wegen te bekken. Er vertrekken auto's en er komen nieuwe auto's bij. Mensen lopen op en neer, maar er gebeurt niet zo veel. Uiteindelijk komt Ali tegen 10 uur in versnelde pas aangelopen. Hij is niet zo blij en bromt dat het systeem niet werkt. Snel start hij de auto om te vertrekken. Bij daadwerkelijke toegangspoort is het nog even wachten, want er moet nog gecontroleerd worden of er wel betaald is en of het juiste formuliertje hebt. Het duurt allemaal even, maar dan heb je ook wat. Eindelijk kunnen we door.

Vanaf hier is het onverhard. Ali geeft flink gas, althans dat lijkt. De maximumsnelheid is 50 km pu. Op een onverharde weg als deze ziet dat er al vlug snel uit. Het eerste stuk is heel mooi met supermooie uitzichten op dichtbegroeid bos en een prachtig uitzicht over het landschap met linksachter in de verte Lake Manyara. Even verderop is een uitkijkpunt vanaf waar je in de krater kunt kijken. Aangezien we hier toch weer langskomen, slaan we dit punt over en rijden door. Van tijd tot tijd kunnen we rechts van ons een blik in de krater werpen. Echt heel gaaf dat uitzicht. Het voordeel van deze periode is, is het feit dat het droog is. Nadeel is gelijk dat alles stoft en de voertuigen letter veel stof doen opwaaien. Ik denk dat we aan het einde van de week stoflongen hebben of zoiets. Was de aarde bij de lodge nog rood, hier is hij grijzig van kleur.

Het blijkt dat de Masai de enigen zijn die in de krater dan wel het beschermde gebied Ngorongoro mogen verblijven. Dit omdat ze nomaden zijn. We komen op dit stuk dan ook heel veel kuddes tegen variërend in grootte met 1 tot 3 veehoeders. Zo nu en dan steekt er een kudde over en gaat Ali even flink op de rem. Het gaat altijd nog net goed. Het landschap is niet groen maar meer vaalgeel/beigeachtig met bomen die wel groen zijn, maar ook bomen waarvan je alleen de takken ziet. Verder wordt dit onderbroeken door de bruin/geel/zwarte bewegende vlekken van de kuddes vee met vlak in de buurt een bewegende overwegend rode vlek. Dit is een Masai die zich meestal in een rood geblokte hullen. Op een bepaald punt hebben we een prachtig uitzicht over de vlakte. De uitgestrektheid en sfeer is niet zo goed te beschrijven. Je moet het zien.

Langzaamaan beginnen we de eerste wilde dieren te zien. Een zebra, struisvogels en giraffes. Meestal zien we de dieren wat verder weggelegen maar dan komen we bij een 6-tal giraffes uit die lekker dichtbij de weg staan. Toch even stoppen voor een foto. En dan scheuren we verder over de stoffige onverharde weg. Vervolgens komen we de Thomson Gazelles (Tommies) tegen en nog een paar keer een struisvogel. Het is 1130 uur wanneer we bij de grens bescherm gebied Ngorongoro/Serengeti zijn. Hier stoppen we even voor het maken van een foto. Het waait ontzettend en de stop vliegt ons om de oren. Gelukkig komen er geen auto's aan dus we kunnen goed midden op de weg voor de poort gaan staan. Net als ik mijn camera in gereedheid breng, komen er een paar Indiërs aangerend - die al foto's hadden gemaakt - want er moesten nog een paar foto's in diverse poses onder de poort worden gemaakt. In de verte komen er weer een aantal auto's aangereden dus dat wordt weer stof happen. Net als de stof weer opgetrokken is en Marco en ik weer klaar staan, bedenk de dames van het gezelschap dat ze ook wel een foto in diverse poses willen. En zonder blikken of blozen willen ze onder poort gaan staan. Dat dacht ik toch even niet. En ik geef aan dat ze maar even moeten wachten tot wij een foto hebben gemaakt, ik heb geen zin om hier nog een 1/2 uur te staan. Er wordt niet gereageerd, maar de boodschap is wel overgekomen. Ali zag mijn geïrriteerde blik toen ik weer bij de auto kwam en vroeg meteen bezorgd of het allemaal wel goed was. Nu weer wel omdat ik eindelijk mijn foto heb kunnen maken.

Tegen 1200 uur stoppen we bij een weer een controlepost. Hier hebben ze ook toiletten en kunnen we even de benen strekken. De toiletgebouwen zijn net nieuw en echt super schoon. Bij het kleine winkeltje kopen we een twix, een kitkat en wat chips die we met Ali delen. De twix en kitkat is voor later op de hotelkamer. Dan krijgen we meestal toch even een lekkere trek. Na een pauze van een minuut of 15 gaan we door. Het is nog 1-1.5 uur tot aan de lodge. De uitgestrektheid van de Serengeti is - enorm. Er lijkt geen eind aan te komen. Serengeti betekent in het Masai ook voor uitgestrekt gebied zonder einde. De naam is dus van dit woord afgeleid. We spotten langzaamaan meer wilde dieren. We zien topi's, nog meer tommies en springbokken. Wanneer we linksaf slaan van de doorgaande 'weg' af wordt het meteen wat rustiger en minder stofwolken van de andere auto's. Heel in de verte zien we op een gegeven moment een wervelwind van stof hoog in de lucht. Gisteren hebben we die bij Mto wa Mbu ook verschillende gezien. Dan zien we rechts van ons een hele kudde nijlpaarden op het droge liggen. Heel bijzonder want meestal liggen ze midden op de dag met hun bips in het water. Het is even een kodakmomentje.  Vlakbij het hotel zien we waterbokken, nog meer tommies en springbokken en een kudde olifanten. We hebben nog geen game drive gemaakt maar stiekem alweer veel dieren gezien.

Iets voor half 2 komen we in het hotel aan. Ook hier een warm welkom met een verfrissingsdoekje (met munt dit keer) en een glaasje sap. Ali vraagt weer een mooi kamer voor ons bij de check-in. Als we de sleutel krijgen - dit keer nr 55 - geeft de dame aan dat dit een van de mooiste kamers is. We zijn benieuwd. Uiteraard staat er weer een baviaan op ons te wachten wanneer we naar de kamer lopen. En als de deur opengaat, hebben we meteen een magnifiek uitzicht over het Serengeti. Echt supergaaf. De dame van het hotel legt uit dat we de schuifdeur van de kamer dicht moeten houden als we er niet zijn. De hordeur die voor de schuifdeur zit, kan op slot en maar goed ook want onder ons balkon zien we een paar bavianen door het gras struinen. Aangezien apen best goed kunnen klimmen, kunnen ze zo op je balkon komen als ze willen. Voeren van de apen is verboden - een stikker op de raam onderstreept dit nog eens duidelijk. Je mag tegenwoordig ook niks meer ;-).

Nadat we de spullen op de kamer hebben gezet, gaan we naar het restaurant voor de lunch. Het blijkt een 4-gangen lunch te zijn. We slaan de soep over…3-gangen is ook meer dan voldoende. Na de lunch, die erg lekker was, gaan we nog even terug naar de kamer.  We hebben nog 1.5 uur om even te ontspannen en te genieten van het uitzicht. Om 1600 uur gaan we op pad voor onze 1e game drive door het Serengeti.

Rond 1545 uur zitten we in de lobby. Het plan is om nog even het nieuws te checken en kijken wat er allemaal op social media is gebeurd. Veel tijd blijken we daaraan niet te kunnen besteden want nog geen 5 min later staat Ali al helemaal klaar voor ons bij de ingang van het de lodge. Een man van de tijd…of beter gezegd heel erg op tijd…. Het is nog steeds lekker weer. Inmiddels zo nu en dan wat bewolkt, maar de zon komt toch nog wel goed door. We zijn amper onderweg of we zien een grote kudde olifanten die op hun gemak onderweg zijn naar…ja weet ik veel waarnaartoe maar het betekent in ieder geval dat we even moeten wachten want ze steken de weg over. Als je al van weg kunt praten hier in het park, want het zijn uiteraard allemaal stuk voor stuk onverharde paden. Ze worden nog niet snel al had je het graag, gewoon op hetzelfde tempo naar de andere kant lopen. 2 olifanten blijven 'achter'.  Maar dan besluit de jongste van de 2 ook over te steken. Er staat wel een heel raar ding op het pad. Even met mijn slurf voelen en ruiken of iets is. Na amper 5 seconden besluit hij of zij, we kunnen het niet zien, dat de auto niet zo interessant is en hij/zij sluit zich snel aan bij de rest van de kudde.

Even verder op zien we een paar giraffes en we passeren weer de nijlpaarden. Ze hebben het water nog steeds niet opgezocht. Ik zie in een flits nog een dikdik - dit is de kleinste antilope soort die er is. Een Dikdik is eigenlijk heel schattig om te zien, wordt max 40 cm hoog en weegt 3-5 kg. Helaas heeft Ali het te laat in de gaten dat ik iets roep dus het blijft bij een flits in het voorbij gaan. Op meer open vlakte zien we weer heel veel tommies en Grant gazelles. Hier en daar spotten we nog meer olifanten, waterbuffels en zebra's. Op eens draait Ali van de weg, hij heeft leeuwen gezien. En ja hoor, daar liggen ze…lekker lui onder een boom. Het zijn er 11 waarvan er 1 apart van de groep in het hoge gras ligt. Enkele tientallen meters verderop onder een boom zitten 2 bavianen en die worden nauwkeurig in de gaten gehouden. Het zijn nog beste jonge dieren. Een van de beesten is een jong mannetje. Zijn manen beginnen al te groeien. Ali vraagt of we vlug foto's willen maken voordat de rangers komen want hij mag niet van de officiële paden afwijken. We rijden door. Nog geen minuut later zien we een tommie in het gras liggen…deze zal helaas niet meer op staan. Wel is duidelijk dat deze tommie aan een natuurlijke dood is gestorven want hij is nog puntgaaf. De leeuwen hebben hem nog niet gevonden/geroken en andere aasdieren ook niet. Wellicht is het net gebeurd, wie zal het zeggen. Wel staat vast dat we hem morgen niet meer vinden dan wel niet meer in deze puntgave staat.

De vergezichten zijn eindeloos en mooi. Zeker nu we tegen het einde van de middag zitten en de zon al wat lager staat. We spotten nog meer olifanten in de verte, topi's en tommies. Op een gegeven moment vraag ik of Ali even wil stoppen want het ligt valt heel mooi over de tommies heen - die we overigens allemaal met heel veel jong zien. Ik maak een aantal foto's en op eens beginnen de dieren een sprintje te trekken. Vlak naast hun vliegt een arend of iets. Het is een heel mooi gezicht, net alsof de vogel hun naar een veiliger stuk begeleid.

Na een min of 10 zien we een hele grote groep buffels. Dat blijven toch ook indrukwekkende dieren. Super alert op wat er allemaal gebeurt. Als je ze zo enigszins relaxt ziet grazen dan zou je niet zeggen dat dit het gevaarlijkste dier van Afrika is. Er lopen diverse kalfjes rond die goed beschermd worden. We vervolgen het pad zonder iets 'bijzonders' te zien anders dan de tommies die al kwispelend staan te grazen dan wel hun omgeving in de gaten staan te houden. Ali roept in een Jackal - in het hoge gras zit een jakhals, een zadeljakhals om preciezer te zijn. Even verder op zit een hyena en als we dichterbij komen nog een. Dit verraad al min of meer de locatie al wisten we op dat moment nog niet van wat. Bijna 100% zeker zaten er leeuwen. Misschien hier aan de andere kant van het bosje want zowel de jakhals als de hyena's hadden een bijzonder interesse voor het bosje dat in de buurt lag. We passeren het bosje op een hele korte afstand en meteen zien we hem liggen…..een leeuw en niet zo'n kleintje ook. Goed beschermd door de bosjes is hij bezig met zijn avondmaal. Aan de overblijfselen van het skelet te zien heeft hij een wrattenzwijntje te pakken. Simba doet zich te goed aan Pumba :-D. Geen wonder dat zowel de jakhals als de hyena's groot interesse hebben. Beide zijn altijd wel in voor een snelle en gemakkelijke maaltijd.

Terwijl we op zoek zijn naar een goede hoek om de leeuw op de gevoelige plaat vast te leggen, komt de jakhals dichterbij. De hyena's zijn inmiddels op het zandpad gaan liggen in afwachting tot ze erbij kunnen. De jakhals is niet bang, want hij staat nog geen 3 m bij de leeuw vandaan om zijn kansen te bekijken. Toch laat hij het erbij zitten.  We blijven enige tijd staan luisteren hoe de leeuw zijn maaltijd verorberd. Dit is een tafereel wat je niet gauw tegenkomt. We rijden nog even om de struik heen, we zien de leeuw nu wel duidelijker liggen en ook het karkas van wat ooit een Pumba was. De jakhals is 'verdwenen' dat wil zeggen hij is nog wel ergens in de buurt, maar niet meer zichtbaar. We rijden nog even naar de hyena's en als we bij hun nog staan te kijken spot ik nog een 3e hyena in het grote gras op een meter of 50 van het bosje. Dit blijkt een jong te zijn dat aan (spare)ribbetjes ligt te knagen. Ali geeft aan dat het wellicht door een van de moeders die verder op bij leeuw liggen is meegenomen.

Na dit intermezzo rijden we door en gaan weer richting lodge. Op het laatste stuk naar de lodge spot Ali nog een aantal Dikdiks en zien we even later ineens een aantal giraffes oversteken. In totaal zijn het 7 stuks die lekker op hun gemak de blaadjes van de bomen staan te grazen. Uiteraard passeren we weer de nijlpaarden, maar die hebben we vanmiddag al gezien. Tegen 1815 uur zijn we terug in de lodge. We spreken af dat we morgen om 0800 uur op pad gaan. Ali besteld picknick lunch zodat we meer tijd voor de game drive hebben en we ook een groter gebied kunnen bestrijken. De verwachting is dat we tegen 1600 uur weer terug zijn. Goed plan. We wensen hem alvast een goede nacht en gaan naar de kamer. Helaas zal het niet lukken iets van de trek mee te krijgen, we zitten ca 300 km van de grens met de Masai Mara vandaan en de trek is in het Serengeti min of meer al geweest. Beetje jammer, maar goed hebben we weer een reden om nog een keer terug te gaan hetzij dan nog een keer naar Kenia of wellicht nog een keer Tanzania.

Tussen 0600-0900 uur en 1800-2100 uur is er warm water beschikbaar. Het duur echter enige tijd voor dat ook echt uit de sproeier van de douche komt. De douchekop heeft echt onderhoud nodig want de waterstralen spuiten alle kanten op behalve de goede en dan ook nog es superhard. Omdat de kop van metaal en niet draaibaar is, kunnen we het niet zelf oplossen. Voor we straks gaan eten eerst maar even langs de receptie.

Rond 1930 uur kunnen we aan tafel. Het restaurant zit goed vol. Het buffet is goed verzorgd en er is heel veel keuze. Een wijntje hebben we wel besteld en we bestellen een Serengeti Sauvignon Blanc. Nadat ik de wijn heb geproefd worden de glazen gevuld en dan ook echt gevuld. Voller ging bijna niet. Ook bij het bijschenken moeten we snel aangeven dat het glas vooral niet te vol moet. De ober houdt aan, want er zit nog maar een beetje in de fles. Of hij Marco toch nog kon bijschenken want dan was de fles leeg…..helaas, maar we geven toch de voorkeur aan een minder vol glas. Naderhand als hij weer bij ons aan tafel staat geef ik aan dat het wellicht niet handig is om de glazen zo vol te schenken. Hij is blij met het advies want hij ging ervan uit dat hij de glazen helemaal vol moest schenken. Even later worden we door een meneer van het hotel aangesproken. Ik denk dat hij hier of de manager is dan wel een van de manager. Hij vraagt of alles naar wens is. We geven hem de feedback van de douchekop, niet als kritiek maar wel iets van goh als je het kunt oplossen dan graag. Als niemand ooit aangeeft dat die douchekop niet in orde is, dan gebeurt er uiteraard ook niks.

Na het eten gaan we nog even naar de lobby en dan door naar onze kamer. Morgen weer een dag, die om 0600 uur begint.