een heel bijzonder dagje Ngorongoro krater

En dan ga je naar bed en vind je een lekker warm kruikje in je bed. Heerlijk. Omdat we hier best wel hoog zitten, koelt het ook best af 's avonds. Tel daarbij de koude wind op die rond waait en je hebt een frisse avond. Overdag is het hier wel heerlijk in de zon, de wind maakt het dan weer frisser. Maar goed terug naar het kruikje. We zijn er allebei heerlijk bij in slaap gevallen. Wel ben ik een paar keer wakker geworden dat ik het weer heel warm had, dus toen was het kruikje zo verdwenen.

Het is voor mijn gevoel alweer heel snel 0600 uur. We kleden ons op ons gemak aan en gaan richting ontbijtzaal. De lange broek en het fleecejasje is geen overbodige luxe wanneer we buiten komen. We hadden al gezien dat het mistig was toen we de gordijnen opentrokken. De krater is onzichtbaar. En dat het waaide hadden we ook al gezien, want we zien de mistflarden zo aan ons raam voorbijtrekken. Het is dan ook net of het wat regende toen we buiten kwamen. De mensen van de lodge staan stuk voor stuk de koukleumen en zoeken enigszins beschutting tegen de koude wind. Wat voor ons frisjes is, is voor hun heel koud.  Het ontbijtbuffet is redelijk uitgebreid en goed verzorgd. We zitten weer aan dezelfde tafel als gistermiddag en -avond, maar nu geen ontbijt met uitzicht. Wel krijgen we op een gegeven moment gezelschap van een paar Blue Sykes Monkeys/diadeemmeerkatten die buiten over het gras komen aanrennen. Een aapje gaat zelfs echt met zijn pootje en snoet tegen het raam aan staan om te kijken of er wat lekker is, niet dat hij erbij kan, maar je kunt het altijd proberen toch.

Na het ontbijt halen we nog even onze spullen op en zijn we klaar voor vertrek. Ali is er al, dus we gaan meteen door. Om kwart voor 8 zijn we onderweg naar de krater. Het dak staat nog niet open, daar is het nog te koud voor. 10 minuten later staan we bij de poort van de weg die ons de krater in zal leiden. Nog is het allemaal dichtbegroeid boslandschap. Even later rijden we door een wat meer open stuk met alleen maar zgn. paraplubomen. Echt een heel mooi stukje. Zodra we lager komen verandert het landschap meer in een savanne.

We zijn amper 20 minuten onderweg of ik zie een jakhals in het gras lopen. Even verderop zit een troep van 10-11 hyena's. Helaas te ver weg om te fotograferen. De hyena's zijn wat onrustig. Ze zitten in een grote cirkel en een paar lopen steeds op en neer. Het wordt niet duidelijk wat er aan de hand is dus we rijden door. Amper onderweg of er komt ons een jakhals over de weg tegemoet gelopen. Hij is niet bang want hij blijft gewoon lopen wanneer we hem inhalen. Ali zet de auto in zijn achteruit en vraagt aan ons waar het beestje is, omdat hij het dier op een gegeven moment niet meer ziet. Hij loopt nog steeds een meter of 3-4 achter de auto. Dan besluit hij toch maar om het gras in te lopen en gaat een meter of 3 van de auto af zitten om te kijken wat er nu gaat gebeuren. Het is net of de jakhals naar je lacht als hij je aankijkt. Heel grappig.

Om 0830 uur zijn we op de bodem van de krater aangekomen. Her en der zien we al wat dieren. We zien een paar grote vogels in het graslopen. Het is de nationale vogel van Oeganda, die we daar in zijn geheel niet gezien hebben. En dan praat ik over de gekroonde kraanvogel. Hier zien we ze in diverse groepjes bij elkaar lopen. Prachtige beesten. Dan zien we een aantal auto's bij elkaar staan. Daar is wat te doen. En er is inderdaad wat te doen. Er loopt een leeuwin van de auto's af richting 4 spelende welpjes. Een andere leeuwin ligt iets verderop lekker te chillen. De welpjes spelen er vrolijk op los, maar de leeuwin die aan het lopen is, heeft denk ik ontbijt in gedachten. Op ca 50 m afstand van de leeuwin ligt een tommie te rusten. Het dier ligt midden in het open gebied. De leeuwin begint langzaam aan het dier te benaderen. Wanneer ze uit het zicht is, verzet Ali de auto. Dan zien we haar weer liggen. Maar helaas het feest gaat niet door. De welpen gaan helemaal op in hun spel en lopen al vrolijk spelend naar de dame die ligt te rusten. De tommie is inmiddels ook gewaarschuwd. Dit en mede de voor de leeuwin ongunstige wind, zorgt ervoor dat het geen zin heeft om de charge verder af te maken. Ze heeft geen kans.

We rijden verder over de vlakte. De krater is een hele bijzonder plek om te zijn. Aan de ene kant is de vlakte oneindig en toch kijk je steeds tegen de kraterwand aan. De diameter is 17-21 km. Dus je kunt op 1 dag de hele krater hebben rondgereden. In de krater zit je op 2200 m. De kraterrand ligt ca 600 m boven de bodem. Het zoutmeer in de krater is heel bijzonder, want het lijkt net of er een strook sneeuw in de krater ligt. Er zijn onderhand diverse klimaatzones in het gebied. Zo ga je van een 'droge savanne' naar een stukje bosrijk groengebied waar watertjes en alles zijn. Het is aan de ene kant druk in de krater maar zo rij je weer van god en iedereen verlaten alleen rond. Een hele grappig gewaarwording. In de verte zien we ineens heel veel auto's bij elkaar. Ongetwijfeld zitten er leeuwen. Als we dichterbij komen, dan zitten ze niet, maar lopen de 3 dames op hun gemak en onverstoorbaar over de 'weg' naar hun bestemming en ook nog eens ons tegemoet. Hoe gaaf is dat! Ze lopen de geparkeerde auto's gewoon voorbij zonder blikken of blozen. Het ruikt even aan een struikje waar een stukje papier in hangt (ook hier kom je gewoon vervuiling tegen helaas omdat wij als mens niet zo goed zijn in het opruimen van onze rotzooi) en gaat gewoon door. Nog niet bijna onder de indruk van de drukte die om hun heen ontstaat, want er zijn diverse auto's die de achtervolging inzetten en als je daarvoor moet keren, dan moet dat maar. Wij laten het gebeuren en maken het mee en als de dames gepasseerd zijn, vervolgen wij gewoon onze weg. En dit alles in een tijdsbestek van een kleine 10 min tussen de leeuwen met de welpjes en deze 3 dames. Heel bijzonder.

Kort nadat we de dames zijn tegenkomen, staan we weer stil er loopt nu een leeuwin alleen over de savanne. Bij nader inzien, als we de foto's die we gemaakt hebben goed bekijken, heeft ze best wel wat littekens op haar heupen en billen en heeft ze 2 verschillende ogen. Haar voor ons linkeroog is heel donker. Wij vermoeden dat ze aan dat oog blind is. Als ik mij omdraai naar de rotsen achter ons zit daar een roofvogel. Ik draai weer terug naar de leeuwin om wat foto's te maken en vervolgens ben ik benieuwd of de roofvogel er nog zit. Dit blijkt niet het geval, maar er is een jakhals voor terug in de plaats gekomen.  En de roofvogel zit vervolgens 3 m van de leeuwin vandaan voor ons op ca 2-3 m in het gras. Dan zien we iets verderop van de leeuwin vandaan in het gras bewegen. Het is een jakhals. Ik had het idee dat dit de jakhals van de rots was, maar dat was niet het geval. De jakhals van de rots blijkt er nog steeds te zitten, alleen heeft ZIJ nu versterking gekregen van 2 welpjes. En die moeten ook wat eten. Dus we zien een heel tafereel van welpjes die om eten bedelen en dat ook wel krijgen en met elkaar bezig zijn. Zo schattig. Al met al zijn we nu ca 1.5- 1 uur 45 min onderweg en het is ongelofelijk wat we allemaal al gezien hebben. Dan heb ik nog niet eens vermeld dat we intussen ook al grote kuddes zebra's en waterbuffels hebben gezien.

En dan rijden we een stuk op waar we eigenlijk niet zo veel zien. Er zou hier een neushoorn moeten zitten, in de krater leeft de zwarte neushoorn, maar voor zover wij kunnen zien is hij niet thuis. Maar we rijden door. Ali geeft aan dat intussen iedereen op zoek is naar de neushoorn. Hopelijk gaat het nog lukken ergens vandaag voor we teruggaan. Er hangt een havik in de lucht, net zo een als die we in het Serengeti hebben gezien. En die is op zoek. Op eens zien we hem naar beneden duiken, maar helaas. Hij heeft gemist en gaat weer verder op zoek naar een maaltijd. Op een heuvel hebben we een schitterend uitzicht over de krater. Het is nog steeds fris en wat heiig, maar het begint langzaamaan beter te worden. We rijden door. Bij een paar auto's wordt haltgehouden. Er zit een Marshall Eagle/Vechtarend redelijk dicht bij de auto die zojuist een konijn heeft gevangen. En die moet natuurlijk soldaat gemaakt worden. Steeds neemt de vogel wat hapjes en kijkt dan weer om zich heen wellicht voor zijn eigen veiligheid.

We rijden verder. Een paar keer komen we een Koritrap tegen. Dit is een grote vogel en de zwaarste vogel die kan vliegen. Het beest kan 11-19 kg wegen. Alhoewel hij kan vliegen, is het een grondvogel die niet graag vliegt. Nu hebben we in de Serengeti geen gnoes gezien en dus ook geen trek omdat de gnoes al naar de Masai Mara waren. Maar hier hebben we de trek in het klein. We zien op een gegeven moment grote kuddes gnoes lopen. Op eens komt de kudde in beweging en steken de dieren een voor een in een rijtje achter elkaar de 'weg' over. Het is net een wave die in werking wordt gezet. Heel langzaam zie je de beweging naar achteren verplaatsen en beginnen de dieren te lopen. Bij een van de kuddes zijn we zelfs omringd door de gnoes omdat ze voor en achter ons oversteken. In de krater hebben ze op bepaalde punten toiletunits aangelegd. Bij een van de units stoppen we. Deze unit ligt min of meer verscholen in een groene oase waar we ook een grote olifant - stier - en waterbuffels tegenkomen. Nu heb ik het zelf niet gezien, maar Marco wel. Een meneer uit een van de andere jeeps die voor een call of nature bij de unit zijn gestopt, loopt zonder blikken of blozen het stukje groene oase in. Want ja je wilt natuurlijk leuke foto's maken en het liefst van heel dichtbij. De gids sommeert hem terug te komen en roept hem op het matje. De man snapt blijkbaar écht niet vanwaar de paniek en waarom hij niet zomaar het bos / moerasstuk in kan lopen. Ik denk dat hij écht denkt dat de pythons, waterbuffels en ander roofdieren die er zitten het vlees van een blanke niet lusten. Prima wanneer je suïcidaal bent, maar val andere daar niet mee lastig. Deze man heeft geen idee met wat voor trauma hij andere mensen opzadelt. Eerlijk is eerlijk als er iets gebeurt, dan heeft hij er geen last meer van…dus ja….

Na deze stop rijden we nog een tijdje rond zonder hele bijzondere dingen, klinkt super verwent, te zien anders dan de kuddes gnoes en zebra's. En langzaamaan rijden we naar de picknickplek, waar we rond 1230-1245 uur aankomen. Inmiddels is het weer opengetrokken en schijnt de zon. Wel waait er een friswindje. De picknickplaats bevindt zich bij een watertje waarin diverse nijlpaarden liggen. Heel idyllisch en de mensen zitten allemaal buiten. Ali adviseert ons om in de auto te blijven voor de lunch want er zitten diverse roofvogels en die zijn allemaal uit op een gemakkelijke maaltijd. Er zit zeker iets van kip in het lunchpakket en als ze daar lucht van krijgen zou het zo maar kunnen zijn dat ze het van je afpikken. En ze zijn niet bang hebben we wel gezien. Wanneer we de lunch op hebben, lopen we naar de toiletunit voor een sanitaire stop voor we verder gaan. Als we terugkomen, komt er een redelijk grote roofvogel bijzonder laagvliegend over. En we zien hem bij diverse groepjes mensen even een duikvlucht nemen. Helaas voor de vogel zonder succes, maar ik zou er niet blij van worden wanneer zo'n beest zo vlakbij op mij afgevlogen komt in de hoop op een gemakkelijke maaltijd.

Tegen 1315 uur rijden we door. Kort na de lunchplek stoppen we om naar een grote kudde zebra's en gnoes te kijken. Achter onze auto zit een heel mooi en kleurrijk vogeltje in een doornstruik. Het is een vorkstaartscharrelaar, een vogeltje van ca 30 cm groot. Vervolgens rijden we een heel groen stuk in. Hier staan diverse bomen bij elkaar, een stukje bos in de krater. Hier staan heel veel waterbuffels met ontzettend veel kalfjes. Ook zien we in een van de bomen een gier zitten met een nest. Nog geen 30 sec later zien we op een dode boom een jonge grijze gier zitten. En hier zien we uiteindelijk ook een paar kuddes olifanten. Tot nu toe hadden we alleen een eenzame olifantenstier op de vlakte zien lopen. Helaas geen luipaard in de bomen. Het is een van de diverse groene oases die je in de krater kunt vinden.

Eenmaal uit de groene oase zien we weer grote kuddes gnoes, zebra's en waterbuffels. Ook zien we diverse wrattenzwijntjes. En we zien weer een paar jakhalzen. Niet te geloven hoeveel wij die vandaag al gezien hebben. Uiteindelijk komt de teller op een stuk of 8-9. We zien er uiteindelijk nog eentje op kort op de 'weg' voor ons lopen en wanneer de uiteindelijk de krater verlaten steekt er gauw nog eentje de weg over.

Nog steeds zijn we op zoek naar de neushoorn. Het is inmiddels 1500 uur en we hebben nog steeds niks gezien. Dan rijden we weer in de buurt van de groene oase waar we vanochtend voor een sanitaire stop zijn gestopt. Nog steeds zijn er de grote kuddes gnoes en zebra's. We rijden een pad op dat we vanmorgen ook al hebben gehad. Ik vond het vreemd, maar het zal wel. Het hele grote nijlpaard dat we hier eerder op de dag al hadden gezien, loopt nu enkele meters aan de andere kant van de weg te grazen. Ik had bij de eerste keer al gezien dat hij flinke littekens en nu nog wonden had. Agressieve loeders dat het zijn.

En dan zien we heeeeeel veel auto's bij elkaar staan. Ali vraagt aan een van de gidsen van de andere auto's hoe of wat. De verrekijker komt weer tevoorschijn en dan geeft hij deze aan Marco met de boodschap daar heel achter bij die en die struik staat een hele grote neushoorn, ik zie hem zo staan. Marco zoekt hem en ja hoor vind hem. Ik kijk ook in de verte en zie alleen maar gnoes, gras en struiken. Maar ik moet dus wat verder kijken dan mijn neus lang is. Op eens, na wat bemoeienissen van Ali en Marco, zie ik hem staan. Als je niet weet waar je moet kijken of wat dan ook, dan is het echt een wat grotere stip in een groene strook nog net niet aan de horizon. Maar het is echt een neushoorn. Door de verrekijker kan ik hem niet zo goed zien, maar wel door mijn grote zoomlens. Ik maak wel wat foto's, maar het resultaat zal niet je van het zijn. Dan moet ik denk ik een pijltje in de foto erbij tekenen - hier staat de neushoorn ;-)!

En dat was dus 5………..we hebben in 1 vakantie de Big 5 gezien: olifant, waterbuffel, neushoorn, leeuw, luipaard!

De neushoorn staat dan weliswaar wat ver weg, maar we hebben hem gezien. Het is trouwens een van de 25 die hier in de krater wonen, maar ze worden heel goed beschermd en ze houden zichzelf ook goed schuil.

Onze dag is compleet en we kunnen gaan. Op de terugweg komen we nog langs een enorme olifantenstier. Deze is naar schatting 65-70 jaar. Hij staat op zijn gemak wat te drinken en stiekem ook wel voor ons te poseren. Een van de mannen in een van de andere 2 jeeps die ook bij het dier stilstaan probeert zijn aandacht te lokken zoals je ook een hond lokt. Het maakt totaal geen indruk op het beest. In het watertje naast de jeep zijn de nijlpaarden nog steeds met hun middagdutje bezig. Verderop in het grasveld lopen 4 hyena's naar hun bestemming. Het is dus even kiezen waar we moeten kijken - olifant (heel dichtbij) / hyena's wat verder weg….de olifant wint op een gegeven moment.

Na deze stop rijden we terug naar het hotel. Het was erg indrukwekkend. Wat is de Ngorongoro krater een bijzondere plek. Tegen 1600 uur zijn we terug in het hotel. Ali geeft aan dat we morgen uiterlijk 0800 uur vertrekken want we moeten om 0900 uur uit het park zijn. We nemen afscheid van Ali en lopen nog even naar een muurtje bij de ingang want daar zit op zijn gemak een diadeemmeerkat. Nu lukt het ons wel om hem op de gevoelige plaat vast te leggen. Terug op de kamer gooien we de koffers open om een verdeling te maken en de kleding voor morgen overdag en naderhand de terugreis naar Nederland klaar te leggen. Zodra het kan springen we allebei onder de douche. Ik zeg idd zodra het kan, want er is in deze lodge ook maar op vaste tijden per dag warm water beschikbaar.

Tegen 1830 uur gaan we richting lobby om nog een rondje nieuws en social media te doen, de wifi werkt alleen in de lobby. We zitten net op ons gemak wanneer we gezang horen dat steeds dichter bijkomt. Het zijn een paar Masai die een paar traditionele dansen uitvoeren begeleid met traditioneel gezang. En dan verdwijnt het laatste stukje daglicht en is de krater weer in donker gehuld. Na het eten blijven we nog even in de lobby. In het winkeltje kopen we uiteindelijk nog een originele Masai deken. Deze doek wordt door de Masai gedragen en is heel functioneel. Naast het feit dat hij warmte biedt, is het tegelijk ook een deken wanneer de Masai tijdens zijn voetreis te ver van huis en onderweg ergens moet slapen. Hij / zij heeft dan meteen zijn/haar eigen deken bij zich. Heel handig.

Vervolgens gaan we onder begeleiding van een bewaker terug naar de kamer.  En zo komt ook aan deze zeer indrukwekkende dag een einde en tikken de laatste uren van deze bijzondere reis weg.