Duiken en relaxen

17 september 2023 - Pemuteran, Indonesië

Gisteravond zijn we in het hotel gebleven om te eten. Marco is gistermiddag nog even een stukje het dorp in gelopen ook omdat hij wilde kijken of hij nog wat geld kon wisselen en heeft toen weinig restaurantjes gezien die open waren.
Het was gezellig druk en alle tafeltjes aan de zeezijde waren bezet. Voor ons geen probleem om een paar meter van de 'zee' af te zitten. Het eten op het strand blijft net zo gezellig en het smaakte ook nog es goed. Bij de bar hebben we nog een afzakkertje gepakt voor we naar onze kamer zijn gegaan.

Helaas heb ik afgelopen nacht niet zo super geslapen. Het is 0610 uur wanneer ik op de telefoon kijken om te zien hoe laat het is. Over 20 min loop de wekker af, dus een keer omdraaien heeft geen zin meer. Nog even blijven liggen om wat meer in de wakkere wereld te komen en dan opfrissen en ontbijten. Veel hoeven we niet te doen want we gaan straks toch duiken.

Het ontbijt wordt ook op het strand geserveerd. Helaas kunnen we niet zomaar ergens gaan zitten want er zijn wat tafeltjes gereserveerd door andere gasten. Beetje vreemde gang van zaken. Dus als men pas later gaat ontbijten, kunnen anderen tot die tijd dus niet aan dat tafeltje gaan zitten. Voor het avondeten kunnen we er ons nog iets bij voorstellen, maar voor je ontbijt een tafeltje te reserveren is toch wel een beetje maf. Er is geen ontbijtbuffet. Zo heel erg is dat niet want buffetten zijn nou niet wat je zegt erg duurzaam. Als iets voedsel verspillend is, is dat wel een buffet.

Voor het ontbijt krijgen we een menukaart met daarop de keuzes. Naast de traditionele Indonesische ontbijtgerechten als nasi dan wel mie goreng kun je ook wat meer 'westerse' ontbijtjes krijgen. Zoals bijv. American pancakes - voor Marco - en een classic egg Benedict - voor mij - . Daarbij wordt koffie of thee en een bordje fruit of een fruitsap geserveerd. Als je nog iets meer wilt, valt dat onder de extra's en moet je bijbetalen. Er is namelijk maar per persoon 1 ontbijt naar keuze in de prijs van de logies / ontbijt opgenomen. Nu ga je hier echt niet failliet wat betreft eten en drinken, ook al moet je voor een fles wijn 'stevig' betalen. Maar een klein pannenkoekje is nou niet echt een goede maagvullende basis voor wanneer je 2 duiken op het programma hebt staan. Dus Marco bestelt nog maar 2 gerooste boterhammen met een gebakken eitje.

Na het ontbijt lopen we op ons gemak terug naar ons huisje waar we onze spullen pakken en rustig aan naar de duikschool lopen. Nadat we samen met een dame van de duikschool onze tas hebben gecheckt, wordt deze naar de boot gebracht waar men onze flessen etc. ook al in orde heeft gemaakt. Het enige wat we nog moeten doen is ons duikpak aantrekken, de spullen die we niet meenemen op de boot in een lokkertje doen en dan naar de boot lopen.
Het is even wat chaotisch want we weten niet wat onze flessen zijn en wanneer dat duidelijk wordt, blijkt dat ze voor ons gewone zuurstofflessen hebben voorbereid i.p.v. flessen met nitrox. Voor de niet-duikers onder ons nitrox bevat meer zuurstof dan gewoon perslucht waardoor je je bodemtijd kunt verlengen, de oppervlakte interval tussen 2 duiken korter kan zijn en je wat dieper kunt duiken bij een herhalingsduik. Nadat iedereen verder aan boord is worden onze flessen omgeruild en kunnen we om 0915 dan echt vertrekken naar Menjangan Island.

De schipper heeft de vlam goed in de pijp en 30 minuten later zijn we op onze 1e duiklocatie aangekomen - Bat Cave. Het water is redelijk helder en ook lekker qua temperatuur. We zitten amper 10 minuten onze duik wanneer er uit het blauw een zwartpuntrifhaai op zijn gemak komt aan zwemmen. Met het die enthousiaste gekke vissen waar allemaal bellen uitkomen, heeft hij niet zo veel dus wanneer er 2 wat te dichtbij komen maakt hij dat hij weg komt. Even later komt er weer een aanzwemmen met een tweede in zijn kielzog. Ze houden netjes afstand, zoals wij gewend zijn wanneer we een haai tegenkomen.

Blijkbaar is er ook nog een witpuntrifhaai bij gekomen, maar die heb ik gemist. Marco heeft hem wel gezien.
We vervolgen onze duik. Helaas is een stel een beetje op en neer dan wel blijft het niet bij elkaar. Omdat Marco en ik achteraan zwemmen, botsen we onderhand steeds weer met de dame van het stel omdat ze niet goed kijkt dan wel in de gaten heeft wie waar is. Haar buddy zwemt ook ergens in de buurt, maar doet volledig zijn eigen ding. We proberen steeds afstand te houden, maar dat lukt helaas niet altijd even goed. Desondanks hebben we een goede duik en zien we veel tropische vissen. Ergens zien we ineens een barracuda in het blauwe zwemmen. De anderen hebben hem gemist blijkt later op de boot.

Met het luchtverbruik is het ook goed gegaan en na 40 min moeten we omhoog. Een voor een komen we allemaal boven. De boot is al onderweg wanneer een duiker uit onze groep schildpad roept. Dan toch nog gauwe even de luchttoevoer regelen en nog even onderwater kijken. En ja hoor daar komt een mooie groene schildpad aangezwommen. Lang blijven we er niet naar kijken, ik krijg wat last van mijn buik dus wil graag snel de boot op.
Zodra iedereen aan boord is gaan we verplaatsen - het is inmiddels 1145 uur. Ook krijgen we onze lunchboxen. Ook daar is niets niet goed gegaan, we krijgen nasi goreng i.p.v. mie goreng. Gelukkig lusten we dat ook. Het is wat krap aan boord, maar het lukt allemaal. Meteen nadat we uit het water kwamen zijn onze flessen voor nieuwe vervangen. Alles staat dus al in gereedheid voor duik nummer 2.

Duik nummer 2 - Temple Wall zoals deze locatie heet - is een hele fijne en gemakkelijke duik. We blijven rond de 20m 'tegen' de wand hangen. Normaliter zwemt de dive master voorop, maar dit aangezien die achterin blijft hangen, zwemmen Marco en ik voorop. Hebben we tenminste ook geen last van de dame zoals tijdens onze eerste duik. Ook hier zien we veel mooi (waaier)koraal en veel tropische visjes. En dan zie ik op eens een vorm die ik tot nu toe alleen bij een groothandel in een waterbak ben tegengekomen. Er loopt een kreeft tussen het koraal. Het is voor ons de eerste keer dat we een kreeft tijdens een van onze duiken zien, heel gaaf. Marco heeft hem in eerste instantie niet gezien, maar zodra hij hem ziet laat hij zich afzakken om hem wat beter te kunnen zien en hopelijk ook kan filmen. Helaas daar heeft de kreeft geen zin en weg is ‘ie.  De duik is heel relaxt en ik kan het zo wel een uur volhouden. Even later zie ik ineens een vrij grote schildpad tussen wat rosten rusten met 2 grote zuigvissen op zijn schild. Ook dit is een groene schildpad. Hij of wellicht wel een zijn, slaapt dan wel stoort zich in zijn geheel niet aan ons wanneer we dichterbij komen en wat afzakken - het dier ligt op ca 22m te rusten.
Hoe gaaf is dit, want dit is een beeld dat je niet zo vaak ziet onderwater.

En dan is het gedaan met de pret. Ik krijg dusdanig last van mijn buik dat we de duik moeten afbreken. Ik ga dit helaas niet nog eens ca 20 min volhouden met alle onnodige risico's van dien.  Ik baal enorm, maar de stelregel is ook wanneer er iets mis is, dan ga je zo snel mogelijk met inachtneming van de veiligheidsregels naar boven. We seinen de dive master, geven aan dat we naar boven gaan en beginnen aan onze stijging. Eenmaal boven blijkt onze boot wat verder op te liggen, maar ze hebben ons snel gezien en komen ons halen. Gelukkig ben ik net op tijd aan boord. Ontzettend balen dit want het ging net zo lekker - en daar was ik al superblij mee want ik heb meestal in het begin toch wat meer moeite met het vinden van mijn balans, maar het is wat het is. Niks aan te doen. We hebben toch nog hele mooie dingen gezien tijdens deze duik.

Niet veel later komt ook de rest naar boven. Rond 1300 uur is iedereen weer aan boord en zetten we met hoge snelheid koers terug naar de kust. Tegen 1330 zijn we weer aan land. We brengen onze spullen weg en gaan nog even naar het restaurant voor een snackje. Daarna nog even lekker lui liggen wezen bij het zwembad. De zon brand aardig, maar helaas niet zo lang. Tegen 1530-1600 trekt er, net als gisteren een grote wolk voor de zon die niet meer weggaat. Het wordt dan wel iets koeler, maar niet koud.

Dan nog maar even lekker op het ligbed bij onze kamer buiten genieten van de rust en kalmte en het gekletter van de 2 kleine fonteintjes in 'onze' vijver die voor de deur van ons huisje ligt.

Foto’s

3 Reacties

  1. Rina:
    17 september 2023
    Geweldig weer, en jammer dat je eerder de 2e duik moest afbreken. Hoop dat het nu weer goed gaat.
  2. Pieter en Wil van Dee:
    17 september 2023
    Tjonge wel spannend zeg. We gaan snel naar de foto's.
  3. Desiree De Swart:
    17 september 2023
    Mooi verhaal weer, jammer dat je de 2e duik moest afbreken. Hoop dat het nu weer beter met je gast.