op berenjacht

Afgelopen nacht heb ik niet zo geweldig geslapen ondanks dat het bed niet slecht is en ik alle ruimte heb. Marco daarentegen heeft redelijk goed geslapen. Om 0630 uur kijk ik toevallig op de telefoon om te zien hoe laat het is en kom tot de conclusie dat het tijd is om op te staan.

Wanneer we klaar zijn met ons ochtendritueel gaan we naar de gezamenlijke ruimte om alvast een kop koffie/thee te pakken. De regen achtervolgt ons. Helaas. Maar het schijnt wel goed te zijn om beren te zien. Tegen 0730 uur zitten we aan de koffie en thee bij de haard in de centrale ruimte gezellig aan de praat met gasten. Intussen wordt het gezamenlijk ontbijt voorbereid. Plots roept een van de gasten dat ze iets gezien heeft, we gaan naar buiten op de veranda en daar in de verte zien we in eens een paar vinnen boven het water uitkomen. Het is een groep orka's die voorbij zwemmen. Het is te ver om foto's te maken en we zien alleen de vinnen boven het water uitsteken maar het is best een momentje. Eindelijk orka's in het wild. Om 0800 uur kunnen we aan tafel. Ontbijt is eenvoudig, maar het smaakt goed: scrambled eggs, goede bacon en worstjes, gebakken aardappeltjes, pannenkoekjes met bosbessen, romige yoghurt met vers fruit en diverse soorten kellog's . Om 0830 uur vertrekken we naar Toba Inlet. Het is een uur varen. Gelukkig zitten we lekker droog in de boot want het regent nog steeds. We zien weer prachtige natuur, heel veel groen met laaghangende bewolking die als een sluier op de bomen lijkt te rusten.

Zodra we bij de Klahoose First Nation people aankomen gaan we van boord. Vlak bij de steiger worden we begroet door een zeehond die even zijn kop boven het water uitsteekt en kijkt wat er nou weer voorbij gevaren komt. Intussen regent het nog steeds, helaas. Na een korte speed class in de taal van de Klahoose door de Chief gaan we op pad. Show us some bears!! Na een kleine 7 km rijden komen we bij een brug. Stuart, onze chauffeur en tevens Klahoose Band member, kijkt even of voor ons veilig is om uit te stappen. Op zich is het veilig want er zijn geen beren, maar dat is niet zoals gepland, dus we gaan naar de 2 uitkijktorens die in de buurt staan. Een prachtige omgeving, ideaal voor de beren om te vissen. Zo nu en dan hoor ik dat er een zalm wordt gezien, maar die heb ik allemaal gemist. Na 20 min verhuizen we naar de uitkijktoren 4, ook hier staan we 20 min zonder ook maar een beer gezien te hebben. Wel ligt er een verse drol van deze morgen op het voetpad en wat sporen. We verplaatsen ons naar Toren 2, wederom een schitterende natuur. Er steekt nog gauw een hert met haar kalfje over wanneer we vlakbij de toren zijn. Na ca 20 min verhuizen we naar Toren 1 -even voor de duidelijkheid de namen van de uitkijktorens zijn op volgorde van wanneer ze gebouwd zijn. Ook hier staan we ca 20 min te wachten. Uiteindelijk moeten we terug naar de bus om terug te gaan naar de boot. Helaas geen beren…je weet dat dit kan gebeuren. Het zijn en blijven wilde dieren, maar toch is er iets van teleurstelling. Zeker om dat nu de juiste tijd is om ze te zien. Wat echter in ons nadeel is, is het weer. Het heeft de afgelopen dagen veel geregend waardoor de rivieren flink buiten hun oevers zijn getreden en het water ook steviger doorstroomt dan normaal. Wij hebben de zalmen al niet gezien door de hoge waterstand en voor de beren zijn deze omstandigheden heel erg lastig om zalm te vangen. Vandaar dat wij helaas geen geluk hebben gehad. Op de terugweg stoppen we nog bij een waterval die nooit opdroogt omdat deze gevoed wordt door dezelfde gletsjer die ook onze lodge van water voorziet. Heerlijk water trouwens. Overal op de bergwanden zie je witte 'ijsstromen' die naar beneden komen, stuk voor stuk watervallen. De meesten ervan worden gevoed door regenwater en in augustus zijn deze watervallen opgedroogd. Inmiddels is het gestopt met regenen en begint de zon te schijnen. De wolkensluiers blijven….wat is de natuur toch mooi.

Terug bij de lodge kunnen we kop koffie en thee pakken en als we willen kunnen we nog even mee op de zodiac voor een korte trip. Wij kiezen voor de zodiac trip. We krijgen warme jassen van de lodge aan die ook nog es voorzien zijn van  drijfstukken, dus als we in het water terecht komen blijven we op zijn minst drijven. We stoppen bij enkele rotstekeningen. Deze zijn tussen de 800 en 6000 jaar oud. Helaas kunnen ze niet precies gedateerd worden. Je ziet vissers en walvissen en nog een paar andere figuren. Omdat deze tekeningen niet aan direct zonlicht worden blootgesteld, zijn ze zo lang bewaard gebleven. Even verderop liggen een paar zeehonden lekker lui in de zon te chillen, maar wanneer we wat dichterbij komen wordt het toch wel erg spannend voor de beestjes en vluchten ze het water in. Recht voor onze boot steekt er een zijn kop boven het water uit om het hele schouwspel op een afstandje te kunnen bekijken. Volgende stop is een baaitje redelijk vlakbij de lodge, de enige plaats waar je voor anker kunt gaan. Hier zijn 2 aanlegsteigers. Bij een steiger meren we aan en kijken even rond. Er is een potje met pen en papier. Je kunt zo je naam opschrijven en ook wanneer dan wel waarom je hier bent geweest. De eigenaren van deze steiger kunnen zo teruglezen wie er allemaal van hun steiger gebruik hebben gemaakt. We varen nog even door naar de overkant, maar zien niks spectaculairs meer. Geen walvissen en geen zeehonden meer. Na ca een 1/2 uur zijn we weer terug bij de lodge.

Het is borreltijd.. We gaan lekker aan de wijn en intussen worden er lekkere hapjes klaargezet: gerookte zalm met kappertjes, brie, guacemole, tomatensalsa en samosa's. Het is heerlijk toeven op het terras maar ook in de centrale ruimte waar de houthaard brandt. Wij komen onze tijd wel door tot aan het avondeten.