Wolven, Lake Louise, Vermilion Lakes en Banff

m 0430 was het voor mij wel gedaan met de rust. Marco heeft er wat langer over gedaan om wakker te worden. Het is eigenlijk nog wat te vroeg om op te staan, dus eerst maar even een rondje langs de mail, het nieuws en social media. Om 0600 uur ben ik klaar met het in bed liggen en ga douchen. Dat is het plan….maar het warme water is denk ik op want het wil maar niet warm worden. Een frisse douche kan heel fijn zijn, maar niet op nuchtere maag vroeg in de ochtend, dan moet er wel wat warm water uit de kraan komen, maar dat is mijn bescheiden mening. Marco is dan denk ik net wat geharder dan ik en heeft de douche dan wel het frisse water wel getrotseerd. Ik heb gelukkig gisteravond nog gedoucht toen het water niet super warm, wel warmer dan nu was. Nadat we verder op ons gemak ons ochtendritueel hebben beëindigd, brengen we de koffers alvast naar de auto. Het is heel erg mistig. Het is net of er na de bomen geen leven meer is, waar we gisteren nog een bergachtige achtergrond zagen is het nu wit. Het is nog even wachten op het complimentary ontbijt, maar om 0730 kunnen we dan 'aanvallen'. Het is een light continental breakfast. Eerlijk is eerlijk het is goed verzorgd en het smaakt ons goed.

Om 0815 uur zijn we uitgecheckt en gaan we op weg naar Banff. De mist begint ook langzaam aan op te trekken en de omgeving wordt steeds meer zichtbaar en kleurrijker. Het eerste stuk van de route voert door Glacier National Park. Prachtige omgeving. Je rijdt van het ene kodakmoment naar het andere. Uiteraard kun je niet zo maar midden op de Highway stil gaan staan omdat het er zo mooi uitziet, los daarvan als je steeds moet stoppen schiet de reis natuurlijk ook niet op. En dan is het om 0930 uur in eens 1030 uur…..we zijn weer de tijdzonegrens gepasseerd. En we zitten nog niet eens in Alberta, want daarvan weten we dat het 1 uur later is dan in British Columbia. Zouden ze er dan toch stiekem 2 tijdszones op na houden hier??!!

Langzamerhand veranderd de natuurlijke omgeving. De bergen zijn er nog steeds en de naaldbomen ook, maar het is toch wat anders dan op het stuk dat door Glacier National Park liep. Ook is de Highway hier meer als onze snelwegen. Het schiet op zich goed op tot dat we bij wegwerkzaamheden uitkomen. In het kader van manage de verwachtingen staat al aangegeven hoe lang de werkzaamheden duren…..de komende 30 km is het ipv 100 of 90 km per uur slechts 50 km per uur en op sommige stukken slechts 30 km per uur. Rijd je te hard dan kost dat $260 = € 172. Ik houd mij braaf aan de snelheidsbeperking, maar als je op een gegeven moment die trucks heel dichtbij ziet komen en dat ze je gaan inhalen, dan vraag je je toch wel af waar je dat bord hebt gemist waar je sneller mag. Zo nu en dan rijd ik dan toch maar wat harder maar ook weer niet te veel. Soms is er ook geen peil op te trekken. Dan mag je versnellen naar 60 km, 50m verder mag je naar 80km en meteen staat er weer een bord dat je maar 50 km mag.  Beetje verwarrend allemaal. En ook irritant want zodra je versneld als dat mag en op snelheid bent, moet je vaak weer afremmen en langzamer gaan rijden. Er lijkt geen einde aan te komen aan de werkzaamheden, maar gelukkig op een gegeven moment staat er dan toch echt een bordje end of construction. Joehoe…op naar de 90 km per uur, even dat gas indrukken…thank you for choosing Dodge Airways ;-)

Net voor Golden gaan we de snelweg af richting het Northern Lights Wildlife Wolf Centre. Dit informatieve centrum is 2002 geopend en is puur bedoeld als informatief en educatief centrum, er wordt dus niet met de dieren gefokt voor de instandhouding van de soort. Er zijn 7 wolven in het centrum aanwezig. Stuk voor stuk prachtige dieren. Het centrum is niet groot en je kunt er vrij rondlopen. Ca. ieder half uur is er een 'tour' dat wil zeggen dan verteld een medewerker meer over het centrum hoe het is ontstaan, waar de wolven vandaan komen die er wonen, wat ze er mee doen (ze gaan er mee wandelen en een van de wolven wordt zelfs voor educatieve doeleinden meegenomen naar scholen) en ook hoe het met de wolven in het wild gaat. Het blijkt wel weer dat door ingrijpen van het zogenaamde slimste dier op aarde meer schade wordt aangericht dan dat er goed aan wordt gedaan. Na deze informatieve uitleg, maken we nog een kort rondje langs de verblijven en rijden dan door naar Banff.

En terwijl je dan over de Highway rijdt die door de beboste gebieden gaat, ben je er steeds een beetje op beducht dat er een wild dier langs de weg kan staan of zelfs op de weg kan komen. Niet wanneer je op de Highway rijdt die niet omzoomt is door bosrijk gebied en waar je alleen maar prachtige vergezichten hebt. Toch staan er in eens een stuk of 6 herten langs de kant van de snelweg. Gelukkig is de betonnen afrastering best hoog en kunnen ze er niet zo maar over heen springen. Inmiddels is het toch ook wel tijd geworden om wat te eten. Nu is het in NL zo dat je om de zoveel km een wegrestaurant hebt dan wel een benzinestation waar je iets kunt krijgen. Dat is hier niet het geval en je moet dus echt de snelweg af. Als het plaatsje Field in zicht komt, gaan we van de snelweg af. Het bord langs de snelweg geeft aan dat je hier iets te eten kunt krijgen. Nou dat gaan we meemaken dan.

Het is een dorp van niks eigenlijk, maar bijna elk huis heeft een bordje in de tuin: Lodging - no vacancies. Als we aan het einde van het dorp komen, zien we een hotel/motel liggen, maar de parkeerplaats is vol. Dus wij keren om en rijden een straatje in waar we wel kunnen parkeren. Op de hoek - tegenover het motel - ligt ook een tentje. Op de zijkant van het pand staat dat het een liquor shop is, maar er zitten mensen binnen, dus je moet er iets kunnen eten. En dat kan. Het is een heel leuk klein tentje en ze hebben een paar keuzes voor een warm gerecht in een kom, broodjes en sandwiches. Verder verkopen ze (sterke) drank en wijn, prullaria en wat kleding. Ik ga voor de Buddha bowl met rijs, spinazie en garnalen en Marco voor de panini Keith's creation met Marokkaans gekruide kip, bacon en nog wat andere dingen.

Het is niet zo druk wanneer wij binnen komen en ons eten krijgen, maar dan loopt het in een keer vol. En hoe is dan het eten?? Het smaakt echt fantastisch. Dan denk je ik rijd een dorp van niks binnen - want eerlijk is eerlijk zo groot is het niet en dan heb je zomaar in eens een super heerlijke lunch voor je neus staan. Dus ben je in de buurt van Field, dan is een stop bij the Siding Café echt de moeite waard. Het dateert uit 1915 en is sindsdien onderdeel van het Yoho National Park. In 1991 is het uiteindelijk een winkel en café geworden en dat is het nu nog steeds.

Na dit heerlijke intermezzo vervolgen wij onze weg. Volgende stop voor vandaag is Lake Louise. Het weer is op zich goed, de voorspellingen voor vandaag waren niet zo gunstig. Maar de zon laat zich toch goed zien. Zo nu en dan krijgen we een regenbui op ons dak, maar die bui duurt over het algemeen niet lang. Voordeel van dit weer is wel dat je hele mooie wolkenpartijen over de bergen ziet hangen. Ook op dit stuk dus veel kodakmomentjes.

Lake Louise is populair onder de toeristische medemensen. Onder aan de afrit wordt al het verkeer geregeld om de doorstroom zo goed mogelijk op gang te houden. En boven bij de parkeerplaats is het al niet anders. Het nabij gelegen Lake Moraine kunnen we al niet eens bezoeken als we dat zouden willen, want de parkeerplaats is vol dus gesloten. Bij Lake Louise is het zwart van het volk en je kunt er over de koppen lopen. Toch lukt het ons wat leuke foto's te maken. Helaas is het niet zo zonnig en waait het wat, dus een echte mooie spiegeling is er niet maar dat is niet erg. Het is een mooi meer om gezien te hebben en de stop hoeft niet lang te duren. Al met al zijn we met een 1/2 uurtje weer onderweg naar Banff dat niet ver meer is.

Op dit stuk van Highway 1 zien we diverse wildbruggen, een fenomeen dat ze hier dus ook kennen. En maar goed ook. De zon schijnt weer maar super warm is het niet. Het 'kwik' blijft steken op 12ºC. De muziek wordt vandaag verzorgt door de diverse Hitzone artiesten, maar op een gegeven moment houdt de USB er mee op. Of de USB poort, want als we de USB eruit halen en er opnieuw insteken is er weer muziek. Na paar liedjes hebben we weer een USB error. Dan maar even de radio aan, die heeft ook goede muziek komen we achter. Kort voor Banff kun je afslaan naar Vermilion Lakes - dit is een prachtige plek waar eeuwen geleden aboriginals op bighorns (dikhoornschapen) en bisons jaagden. Je hebt hier een prachtig uitzicht op diverse bergtoppen.

Na deze stop rijden we Banff in. Het is een leuk plaatsje met veel winkeltjes en restaurantjes. Hier hoeven wij ons dus niet te vervelen. Als we inchecken kunnen we een upgrade krijgen naar een grotere kamer. Aangezien we morgen toch de hele dag op pad zijn, laten we de upgrade voor wat het is. De kamer die we hebben is niet groot, het is even kijken waar we de koffers neerleggen, maar de 2 queensize bedden liggen heerlijk en het ziet er verder allemaal goed uit. Meer hebben we niet nodig. Het hotel ligt 15 min lopen van het stadscentrum af en er rijd een shuttle. We hoeven dus niet te lopen, goed plan die shuttle. Waar we gaan eten weten we nog, maar we weten wel dat het een grill restaurant wordt. Een steak gaat er wel in.

Helaas is de bus/shuttle net weg wanneer wij naar buiten gaan. Het mooie is dat wij niks voor de bus hoeven te betalen omdat wij gast zijn van het Fox Hotel. Weet niet of andere hotels ook zo'n regeling hebben, maar we hoeven alleen maar de sleutelkaart aan de chauffeur te laten zien en we mogen met de bus mee. In het centrum stappen we wat eerder uit om wat meer van de sfeer te proeven. Het is een redelijk druk stadje/groot dorp met diverse winkeltjes. Het volgens Tripadvisor nr. 1 restaurant van Banff heeft geen tafels meer vrij. Eventueel om 1930 uur - oftewel 45 min wachten. Daar hebben we geen zin in. Er is nog een ander grill restaurant, dus gaan we daar naar toe. Deze heeft wel plaats. Marco had de filet Mignon en ik de NewYork Sirloin oftwel entrecote. Allebei super lekker. Het geheel werd begeleid door een heerlijke rode Sumac Ridge Cabernet Merlot uit 2016. Een wijn uit British Columbia. Als je dan toch in Canada bent moet je ook Canadese wijn drinken toch. Hij is overigens aan te raden deze wijn.

Na het diner gaan we weer terug naar het hotel waar we onze spullen voor morgen klaar leggen. 0645 moeten we opstaan want om 0815 worden we opgehaald voor onze dagtour. Iets met een Gondel en een Beer.